godzinnej ekspozycji próbek w roztworze sztucznej śliny, za pomocą analizatora elektrochemicznego CHI 604C. Wyniki analizy krzywych potencjodynamicznych wykazały wyraźny obszar pasywacji wokół obszarów anodowych oraz wzrost gęstości prądu korozyjnego (Icorr) wszystkich poddanych analizie próbek. Ponadto autorzy stwierdzili, że dodanie 1% chlorku sodu do roztworu sztucznej śliny powoduje wzrost wartości prądu korozyjnego Icorr z 0,537 do 0,993 pA/cm2, co jest wynikiem zwiększenia przewodnictwa elektrolitu. Na podstawie przeprowadzonych badań autorzy wyciągnęli wniosek, że takie przyprawy jak cynamon, chili, kumin i kurkuma zwiększają podatność na korozję wżerową, niezależnie od tego czy do potraw została dodana sól kuchenna, natomiast wyjątkiem jest kolendra, która w tym przypadku pełni rolę inhibitora.
W środowisku jamy ustnej elementy druciane aparatów ortodontycznych poddawane są również skrajnym różnicom temperatur (41), które jak wykazały badania Guyton i Hall (42) oraz Trepanier i Pelton (43) wywierają bezpośredni wpływ na ich odporność korozyjną. Jak wykazały obserwacje Virtanen i wsp. (44) przyspieszenie procesów korozyjnych ma miejsce już w temperaturze 37° C, która jest temperaturą ciała. Przeprowadzone przez Pakshir i wsp. (45, 46) badania nad wpływem różnicy temperatur na odporność korozyjną drutów ortodontycznych wykonane przy pomocy potencjostatu w układzie trójelektrodowym wykazały, że potencjał korozyjny drutów stalowych jest zdecydowanie wyższy niż drutów niklowo - tytanowych (Ni-Ti). Zdaniem autorów wytworzona na powierzchni drutów niklowo - tytanowych warstwa pasywna utworzona przez ditlenek tytanu (TiCh) stanowi skuteczniejsze zabezpieczenie przed korozją niż trójtlenek chromu (Cr2C>3), który tworzy analogiczna powłokę na powierzchni drutów wykonanych ze stali nierdzewnej.
W literaturze dostępne są doniesienia, które sugerują, że wyniki badań in vitro z użyciem roztworów Ringera i Hanka nie mogą być bezpośrednio interpolowane na
11