262080458

Film

- klasyka i nowości

„Casablanca" to jeden z najbardziej znanych obrazów w historia kina, od lat przodujący na listach najpopularniejszych i najlepszych filmów świata; wyreżyserował go Michael Curtis, a w rolach głównych wystąpił charyzmatyczny Humphrey Bogart (jako Rick Blainel oraz piękna Ingrid Bergman (lisa Lund). Rick Blaine prowadzi nocny lokal w Casablance, znajdującej się pod rządami petainowskiej Francji. Pewnego dnia w jego restauracji zjawia się lisa, dawna kochanka, z którą stracił kontakt w czerwcu 1940 roku, kiedy hitlerowcy zbliżali się do Paryża. Fabuła skupia się na wewnętrznym rozdarciu Ricka pomiędzy uczuciem a moralnością - musi on wybrać między miłością do lisy, a pomocą jej mężowi Victorowi Laszlo, próbującemu uciec z Casablanki i kontynuować działania przeciw nazistom. Co takiego wyjątkowego ma w sobie ten film? Niezwykła miłość głównych bohaterów, wspaniała gra Bogarta i Bergman, niezapomniane sceny, piosenkę „As Time Goes By", świetną reżyserię, błyskotliwy scenariusz i emocjonalne oddziaływanie filmu jako całości. Czy trzeba czegoś więcej?

Casablanca, USA 1942; reż. Michael Curtis, scen Casey Robinson, Philip G. Epstein, zdj. Arthur Edeson, muz. Max Steiner; wyst. Humphrey Bogart, Ingrid Bergman, Paul Henreid, Claude Rains.

Adrian Gamoń

Alex i Elizabeth to młode, szczęśliwe małżeństwo. Pewnej nocy nad jeziorem zostają brutalnie napadnięci. On, ciężko pobity, odzyskuje przytomność dopiero w szpitalu, a nagie i okaleczone ciało kobiety zostaje odnalezione po kilku dniach. Wszystko wskazuje na to, że padła ofiarą seryjnego mordercy. Od śmierci Elizabeth minęło 8 lat ale miody lekarz, Alex, nie może pogodzić się ze stratą ukochanej. Momentem przełomowym filmu jest wiadomość elektroniczna z linkiem do filmu, na którym bohater dostrzega swoją żonę. Ignorując ostrzeżenie zawarte w mailu - „Nie mów nikomu" - próbuje rozwikłać mroczną tajemnicę. Film wciąga i trzyma w napięciu już od pierwszych scen. Znalezienie wszystkich odpowiedzi nie będzie łatwe, a kolejne wydarzenia będą zaskakiwać i zdumiewać widza. Romantyczne ujęcia Paryża oraz bajkowe i beztroskie wspomnienia bohatera z dzieciństwa to piękny element wizualny obrazu. Warto dodać, że w 2007 roku film wyróżniono kilkoma Cezarami, m.in. za najlepszą reżyserię i scenariusz adaptowany. Polecam tym wszystkim, którzy znudzeni są mdłymi filmami o miłości oraz kiczowatymi amerykańskimi sensacjami.

Nie mów nikomu (Ne le dis f personie) Francja 2006, reż. Guillaume Canet, scen. Philippe Lefebvre; wyst. Francois Cluzet, Marie-Josee Croze. ¹

Ema Wiśniewska

Fabułą filmu jest historia dwóch koleżanekzakademika - Otylii i Gabity-oraz ich wspólnego sekretu - niechcianej ciąży. Przyjaciółka ofiarowuje Gabicie pomoc przy znalezieniu człowieka, który dokona aborcji. Grozi im za to dziesięć lat więzienia i odrzucenie społeczne. Czasu jest coraz mniej, a mężczyzna, który ma wykonać zabieg, wcale nie chce od dziewczyn pieniędzy... Doskonale zrealizowany i aż do bólu wiarygodny film Cristiana Mungiu został tegorocznym zwycięzcą festiwalu w Cannes, pokonując najnowsze dzieła takich twórców, jak Tarantino, Kar-Wai, Kusturica czy bracia Coen. „4 miesiące 3 tygodnie i 2 dni" jest filmem zrealizowanym w ramach projektu Tales from the Golden Age, będącym subiektywnym spojrzeniem na historię komunizmu w Rumunii. Jednak przede wszystkim jest to obraz poruszający wciąż aktualny temat aborcji. Wątpliwości etyczne są zatem duże, jednak nic tu nie dzieje się na silę, nikt na nas nic nie wymusza. Gwarantuję, że nikt z Was, drodzy czytelnicy, po obejrzeniu tego dzieła nie wyjdzie z kina obojętny.

4 miesiące 3 tygodnie i 2 dni (4 luni, 3 saptamani ęi 2 zile) Rumunia 2007; reż. Cristian Mungiu, scen. Cristian Mungiu; wyst. Anamaria Marinca. Laura Vasiliu, Vlad lvanov.

Arek Mencfel