2711906056

kolbuszowskira przemawiali z interesujęcych nas terenów Zawiślak i Antoni

₀    ,    90

Posłuszny

W kierunku ujednolicenia chłopskich wysiłków działały także władze naczelne Stronnictwa. Akcenty o konieczności solidarności były bardzo mocno wypunktowane w uchwale Naczelnego Komitetu Wykonawczego SL w zwięzku 2 wydarzeniami w Lubli i Łapanowie, oraz w okólniku wydanym i adresowanym do wójewódzkich i powiatowych zarzędów, zarzędów kół i ogółu działaczy

Stronnictwa, którym wzywano do powszechnej solidarności, bardziej wytę-

91

żonej pracy oraz "odwagi w działaniu"

Radykalizacja ruchu ludowego i ludności wiejskiej, tak zresztę jak

1    innych środowisk pracy, znajdowała swoje uzasadnienie w całym zespole różnorodnych czynników. Wydaje się, że w tym właśnie okresie większe wpływy zaczęli sobie zdobywać młodzi, radykalni działacze lokalni w rodzaju Piotra Chłędowskiego ze Skrzyszowa, Antoniego Posłusznego, Adolfa Paśko

z Gnojnicy, Wojciecha Kicińskiego, Alojzego Nawoja, Walentego Szeligi i innych, niejednokrotnie dość krytycznie ustosunkowani do polityki Stronnictwa, jako mało zdecydowanej i ma^ło konsekwentnej. Znalazło to odzwierciedlenie również w składzie wybranego 15 maja 1933 r. Zarzędu Powiatowego SL, w którym obok starych działaczy znalazła się spora grupa młodych znanych ze swoich radykalniejszych poględów.

Lokalne władze administracyjne i policyjne starały się wszelkimi możliwymi i dostępnymi sobie środkami przeciwdziałać potęgujęcemu się z dnia na dzień wzburzeniu chłopskich umysłów, oczywiście wyłęczajęc takie przedsięwzięcia, które mogłyby w sposób istotny wpłynęć na polepszenie sytuacji wsi i usunęć ewentualne źródła niezadowolenia. Głównym natomiast celem było zahamowanie szerzących się "wywrotowych" prędów. Wydawane były zakazy organizowania zebrań i wieców przez stronnictwa opozycyjne, odmawiano wypożyczania pomieszczeń na wszelkiego rodzaju zgromadzenia, względnie przedstawiciele władz uczestniczęcy w nich rozwięzywali je pod byle jakim pozorem. Innę często spotykanę formę kontrakcji było nakładanie mandatów karnych na mówców, organizatorów zebrań oraz chłopów udostępniajęcych do tych celów swoje zabudowania lub ogrody .

Podejmowano również cały szereg kroków i zabiegów majęcych na celu rozbudowę i uaktywnienie kół BBWR, aby tyra sposobem doprowadzić do osłabienia solidarności wsi i rozbicia chłopów. Podjęta jednak kampania orga-

⁹⁰    "Piast" 1933, nr 22 z 29 V.

⁹¹    WAPKr. UWKr., 44a, Sprawozdanie sytuacyjne Wojewody Krakowskiego z 9 czerwca 1933 r.

⁹²    Zb. F. St., Mandaty karne na nazwisko F. Stachnika z 7 stycznia 1933 r. Opiewały one w sumie na 125 zł, za nieformalne urzędzenie zgromadzeń 4 stycznia 1932 r. w Dębicy, 25 września w Kozodrzy, 13 listopada w Czarnej i 20 listopada w Bystrzycy; Rei. F. Stachnika, T. Posłusznego,

W. Kolbusza z Zagorzyc.

50