Największym spośród wszystkich college’ów Cambridge i Oksfordu jest Trinity College. Założony w 1546 roku przez króla Henryka VIII Tudora z połączenia dwu dawnych college’ów King’s Hall i Michaelhouse. Początki King’s Hall sięgają 1317 roku. czasów króla Edwarda II. Od Edwarda III w 1337 roku otrzymał statut i budynki, znajdujące się dzisiaj w północnej części Wielkiego Dziedzińca (Great Coust) Trinity College. Michaelhouse założony został w 1324 roku przez ministra finansów Edwarda II Herveya Stantona.
Połączenie tych college’ów i założenie nowego, znacznie większego, miało na celu przewyższenie wspaniałością oksfordzkiego Christ Church i zdyskredytowanie jego fundatora kardynała Thomasa Wolseya. który popadł w niełaskę Henryka j VIII.
Rozbudowę Trinity College rozpoczął Henryk VIII od zbudowania Wielkiej Bramy (Great Gate) prowadzącej na Wielki Dziedziniec (Great Court). Wspaniałość i wielkość Trinity College zawdzięcza przede wszystkim swojemu wieloletniemu rektorowi Thomasowi Nevi!le, faworytowi królowej Elżbiety I. Olbrzymie bogactwa, jakie T. Neville nagromadził, przeznaczył na rozbudowę Collegc’u.
Neville zburzył niektóre dawne chaotycznie rozmieszczone budynki i rozpoczął porządkowanie zabudowań według nowych założeń architektonicznych, tworząc zwartą i spójną przestrzeń. Wytyczył nowe dziedzińce, z których jeden nosi dzisiaj jego imię. Stworzony przez niego układ architektoniczny jest bardzo rozległy i okazały, aczkolwiek Nevillc nic szukał nazbyt symetrycznych rozwiązań.
Przy głównym dziedzińcu Great Court zbudował ogromną stołówkę (Hall) największą i najokazalszą z istniejących we wszystkich college’ach. Na środku Great Court umieścił przepiękną studnię fontannę, która zaopatrywała niegdyś college w wodę pitną. Mniejszy dziedziniec, który nosi jego imię, otrzymał piękny półklasyczny wirydarz. Dziedziniec ten początkowo otwierał się w stronę rzeki Cam, ale zamknęła go biblioteka zbudowana w latach 1676-1695 przez samego Chrisophe-ra Wrena i zwana dziś jego imieniem. Biblioteka Wrena to jedno z najważniejszych i najokazalszych jego osiągnięć nie tylko na terenie Cambridge. Na początku miała mieć formę kolistą, a swój ostateczny kształt zawdzięcza wzorowi, jaki Wrcn zaczerpnął z rozwiązań biblioteki Sansowino w Wenecji.
Kolejne budowle powstawały od XVII do XIX wieku, uzupełniając kompleks architektoniczny Trinity College. Rozbudowy Collcge’u nic przerwano do dzisiaj.
W 1970 roku na obrzeżach miasta wybudowano Park Nauki, który stanowi integralną część Trinity College.
Z budowli dawniejszych na szczególną uwagę zasługuje kaplica, której budowę rozpoczęto za panowania Marii Tudor, córki Henryka VIII, a ukończono za panowania Elżbiety I. Jak wiele innych kaplic w college’ach podzielona jest organami na dwie części: przedsionek i kaplicę właściwą. W czasie roku akademickiego msze odprawiane są codziennie: wieczorne nabożeństwo regularnie od czasu założenia College*u. Współczesne organy, zawierające niektóre z dawnych piszczałek, zostały zrobione przez Metzlera z Zurichu. W przedsionku, po zachodniej stronie, stoi rzeźba Sir Isaaca Newtona dłuta Roubiliaca. Nieopodal znajdują się rzeźby innych członków College’u, w szczególności historyka Lorda Macaulaya (1800-1859; wykonana przez Thomasa Wool-nera w 1868 r.) oraz poety Lorda Tennysona (1809-1892, wykonana przez Thomasa Thor-nycrofta w 1909 r). Na zachodniej ścianie upamiętnieni są członkowie College’u polegli w II wojnie światowej. Nieco dłuższa lista uczestników 1 wojny światowej znajduje się na ścianie wschodniej. We wnętrzu kaplicy właściwej konstrukcje drewniane pochodzą z pierwszej połowy XVIII wieku. Obraz wiszący nad ołtarzem, autorstwa amerykańskiego malarza Benjamina Westa (1777 r.), przedstawia św. Michała wiążącego szatana.
Tak w kaplicy jak i innych obiektach College^ znajduje się wiele wspaniałych rzeźb i posągów, przedstawiających głównie znakomitych absolwentów i profesorów College’u. Lista znakomitych absolwentów Trinity College jest im-
Redaguje kolegium: Marek Jędrych, Elżbieta Mulawa-Pachoł (redaktor naczelny). Stale współpracują: Beata Ajzak, Alicja Cięszczyk-Chmiel, Zofia Gieroba, Elżbieta Kwiatkowska, Maria Młynarska, Ewa Nowak, Małgorzata Samujło, Iwona Adach. Nina Zielińska, Jerzy Żywicki. Adres redakcji: Wydawnictwo UMCS, 20-031 Lublin, Plac Marii Curie-Skłodowskiej 5, p. 1411, tel. 537-53-76, faks 537-53-02. E-mail: promociafa ramzes.umcs.lublin.pl http://www.umcs.lublin.pl Media. Wiadomości Uniwersyteckie. Skład i łamanie: BIFołlum, Lublin. Druk: Zakład Usług Poligraficznych „Tekst", 20-344 Lublin, ul. Wspólna 19.