Rys. 6.
Jeżeli koło osi poziomej obrócimy o 180° wykres momentów dodatnich i nałożymy go na wykres momentów ujemnych,to otrzymamy wykres momentów zginających su-marycznych,pokazany na rys.7. Postąpić tak możemy na zasadzie niezależności działania sił czyli na t.zw. zasadzie superpozycji. Zasadę tę stosować można tylko wtedy,kiedy odkształcenia nie wywołują żadnych nowych sił ani nowych momentów, działająoych na belkę. i 1 I . ,
Z rys.7 widzimy,że linja momentów ujemnych między podporami jest linją prostą,a linja momentów dodatnich jest łamaną lub krzywą /w wypadku obciążenia ciągłego/ i że między podporami znajdują się punkty zerowe sumarycznej linji momentów.
Działanie par sił na wsporniki
tA’
Mamy obecnie do rozpatrzenia przypadek,wskazany na rys.6*kiedy na wsporniki belki działają momenty par sił M/ / i } Załóżmy,że absolutna wartość momentu pary sił M/ / jest większa niż momentu M / /; belkę rozpatrujemy jako nieważką ale sztywną.
M/a/
K
M
N
R.vs. 8.
Określmy reakcję podpór A* i Bf, Reakcja B* podpory B musi być prostopadłą do linji przesunięcia tj.w danym wypadku pionową,a zatem reakcja A* podpory A musi być także pionową,albowiem obie reakcje podpór muszą tworzyć parę sił,równoważącą moment pary sił działających na belkę,który jest równy różnicy momentów par sił,działających na wsporniki.