2711906854

moich wspaniałych szefowych Pań Janiny Kościów i Danusi Branickiej, zostałam przedstawiona do nagrody Prezydenta Miasta Opola za pracę kulturalno-oświatową. Niebawem wyjechałam także na kurs do Ośrodka Szkoleniowego w Jarocinie. Wkrótce mogłam uznać, że zostałam dobrze przygotowana do zawodu bibliotekarskiego.

Los jednak, po pewnym czasie, pokierował mnie zawodowo ku nauce. Po urlopie macierzyńskim, w 1986 r. rozpoczęłam kolejną przygodę mojego życia. Zaczęłam pracować naukowo w Instytucie Śląskim w Opolu. Tam zrobiłam doktorat i habilitację. Ale mój kontakt z biblioteką nie skończył się, przez rok pracowałam jeszcze w Bibliotece Instytutu Śląskiego oraz pomagałam często jako wolontariusz w bibliotece Domu Złotej Jesieni w Opolu. Swoją praktyczną wiedzę bibliotekarską wykorzystywałam również w pracy dydaktycznej na Uniwersytecie

9

Śląskim w Katowicach, gdzie zawsze akcentowałam tematykę książki i biblioteki, czego wyrazem są także moje publikacje naukowe, przekazywane do zbiorów WBP w Opolu. Od roku 2006 prowadzę specjalistyczny Gabinet Książki i Prasy

9

Polskiej w Niemczech w PIN-Instytucie Śląskim w Opolu. Jest tam także kolekcja poloników niemieckich (prasa, książki, dokumenty życia społecznego), korzystają z niej studenci i inne zainteresowane osoby. Myślę, że jest to dobre uzupełnienie dla regionalnych zasobów tego profilu.

Jak z tej krótkiej relacji wynika, moje zamiłowanie do książki i biblioteki nie ustało, a wręcz przeciwnie rozwija się intensywnie do dziś. Czego dowodem jest także powołane przeze mnie, w 2009 roku Stowarzyszenie Ochrony Poloników Niemieckich.

Często wracam wspomnieniami do lat młodości, kiedy to pracownicy obecnej Biblioteki Wojewódzkiej kształcili mnie ku miłości do książki. Pamiętam dobrze nauki Pana Ireneusza Chudego, praktyki w dziale Informacji Naukowej u Pani Anny Śliwińskiej i w innych działach, m.in. u Pań Joanny Pasierbińskiej i Ewy Wedemskiej.

Za tę wiedzę chcę dzisiaj wszystkim podziękować.

* *

Antonina Solka

Bardzo krótko pracowałam w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej, bo tylko od 1.09.1975 do 20.12.1976 roku. Ale rodzaj pracy i poznani tam ludzie sprawili, że zostałam bibliotekarką na resztę mojego zawodowego życia. Zakup książek, opracowanie zbiorów, ich udostępnianie, informacja o zbiorach i prace bibliograficzne, działalność instrukcyjna w terenie, to przykłady różnorodnych działań, które pozwalają odnaleźć miejsce swojej pracy w bibliotece ludziom o różnej osobowości, różnym temperamencie. Wiele spośród nich pracuje całe życie w jednej placówce - i nigdy się nie nudzą. Czytelnicy zwykle nie zdają sobie z tego

34