arystokracji, dworu i kościoła. Druga grupa to przedstawiciele partii liberalnych, które reprezentowały interesy burżuazji i drobnomieszczaństwa. Czołowym hasłem liberałów była demokratyzacja życia społecznego i ekonomicznego. Do walki zaczęła się \Mączać zorganizowana klasa robotnicza, która początkowo organizowała się w związki zawodowe, a potem w partie robotnicze.
Grupy nacisku nie dążą do zdobycia i utrzymania władzy w państwie, a zmierzają jedynie do wywierania na tę władzę wpływu.
Grupa nacisku to ugrupowania we współczesnym społeczeństwie kapitalistycznym powstałe dobrowolnie i świadomie dla obrony i wyrażania interesów ludzi należących do tych ugrupowań, działając według określonych reguł pod przyjętym przez siebie kierownictwem.
Istnieją nie tylko krajowe ale również międzynarodowe grupy nacisku np. wielkie ponadnarodowe korporacje bankowo-przemysłowe, organizacje ekologiczne (Greenpeace), różnego rodzaju stowarzyszenia i organizacje społeczne i polityczne (International Amnesty, Komitet Helsiński), albo też organizacje mające na celu obronę interesów jakiejś nacji (Kongres Polonii Amerykańskiej).
Grupy nacisku dążą do realizacji własnych celów grupowych, do obrony interesów w/ęższych niż te, jakie reprezentują partie polityczne. Starają się wpływać na decyzje polityków i administrowanie w pewnych określonych sprawach, nie mają zamiaru przejmować odpowiedzialności za państwo.
Z działaniem grup nacisku jest ściśle związane pojęcie lobbisty.
Lobbista to człowiek, który stara się skłonić członków parlamentu lub jakiegoś innego ciała do podjęcia decyzji wokreślonej sprawie, korzystnej dla jego grupy nacisku.