2795179685

M. Ponto-Wolska, L. Wagner

Ryc. 3. Powierzchnia próbki polerowanej elektrolitem: Prolit Emichem, dla stopu Bego. Powiększenie 20x.

Ryc. 4. Powierzchnia próbki polerowanej elektrolitem: Elektrolyt Dentaurum, dla stopu Bego. Powiększenie 20x.

Tabela III. Średnie wartości chropowatości powierzchni (Ra) dla poszczególnych elektrolitów

Elektrolit	WB	ED	PE	EC	EO
Średnia wartość Ra/pm	0,774	1,280	0,656	1,058	0,698

Tabela IV. Wartości Ra badanych próbek, średnia i odchylenie standardowe

Elektrolit	Próbka 1	Próbka 2	Próbka 3	Próbka 4	Próbka 5	Średnia	Odchylenie standardowe
WB	0,868	0,793	0,542	0,845	0,821	0,774	0,132543201
ED	1,255	1,321	1,184	1,413	1,229	1,280	0,089178473
PE	0,713	0,764	0,682	0,613	0,508	0,656	0,099174089
EC	1,131	1,105	1,039	0,913	1,102	1,058	0,087835073
EO	0,752	0,784	0,644	0,693	0,615	0,698	0,070959848

Dyskusja

Chropowatość elementów metalowych użytkowanych w jamie ustnej nie powinna przekraczać 200 nm (2, 9,13). W warunkach obecnego badania uzyskano znamiennie wyższą chropowatość powierzchni niż uznawana za optymalną. Analiza wykonanych zdjęć pozwoliła także na stwierdzenie, że zewnętrzna warstwa badanych próbek stopu była niejednorodna. Niewielka część tej powierzchni pokryta była wtrąceniami, które źle się polerowały. W związku z tym średnia wartość Ra była wyższa niż oczekiwano.

Hensel i Jumer zwracają uwagę na trzy parametry, od których zależy polerowanie stopów. Jest to czas, temperatura i gęstość prądu (11). Gęstość prądu jest parametrem decydującym o szybkości elektrolizy. Należy też uwzględniać jakość powierzchni polerowanego obiektu. W przypadku dużych różnic w chropowatości, przy tych samych natężeniach prądu,

358 PROTETYKA STOMATOLOGICZNA, 2014. LXIV. 5