2904666263

Rysunek 2.2: Idea wyszukiwania szeregowego (ang. serial search acquisition). Symbole I oraz Q odwołują się odpowiednio do składowej synfazowej i kwadraturowej sygnału odebranego. LO to lokalny zegar generujący częstotliwość odniesienia. Dane wyjściowe są przekazywane do układu odpowiedzialnego za identyfikację przekroczenia progu korelacji kończącego wyszukiwanie. Wyznaczone wstępne wartości częstotliwości nośnej i fazy kodu stanowią dane wejściowe do układu śledzenia sygnału.

2.1.1 Wyszukiwanie szeregowe

Najprostszym sposobem wstępnego wyszukiwania jest sekwencyjne generowanie nośnych z kolejnymi przesunięciami Dopplera oraz możliwymi opóźnieniami kodu, a następnie sprawdzanie wartości współczynnika korelacji kodu z odebranym sygnałem. Po przekroczeniu pewnego progu proces wstępnego wyszukiwania uznawany jest za zakończony. Dla otrzymania prawidłowych wyników korelacji wymagane jest, aby lokalna częstotliwość próbkowania kodu była równa częstotliwości próbkowania sygnału odbieranego, tzn. jeżeli odebrane dane są próbkowane 3 (co stanowi minimum dla C/A po zastosowaniu downsamplingu), to lokalnie wygenerowany kod również musi być próbkowany z częstotliwością 3 ^Ł>^|~ [NRMOO, strona 5].

Schemat blokowy układu realizującego wyszukiwanie blokowe przedstawiono na rys. 2.2. Sygnały I oraz Q są sumowane po czasie trwania okresu kodu C/A (1 ms). W przypadku idealnym moc sygnału powinna zawierać się w części synfazowej I (wynika to z faktu, że kod C/A jest modulowany na /). Faza odebranego sygnału jest nieznana, dlatego brane są pod uwagę części I oraz Q.

Wadą wyszukiwania szeregowego jest bardzo duża liczba kroków, zaletą jest prostota algorytmu. Zakładając, że krok wyszukiwania częstotliwości wynosi 500 Hz dla częstotliwości IF ±10 kHz, analizowane są 1023 różne fazy kodu PRN, wtedy całkowita liczba kroków algorytmu wyszukiwania szeregowego wynosi [BAB⁺07, strona 77]

/ \

10 x 10³

1023 x 2 _5QQ + 1 = 1023 x^= 41943.    (2.3)

fazy kodu PRN '-s,-'    nośne

\ częstotliwości /

19