mgr Kwa S7.C7.1CI*
Instytut Maszyn Matematycznych
KOMPILATORY SKROŚ NL
V Cnipio osób, biorących udział w przenoszeniu Języka DCPL z maszyny IBM/370 na minikomputer MICHA *100, posługiwaliśmy się torminom "kompilator skrośny", jako polskim odpowiodnikiom angiol-skI aco "cross compilor". Nio napotkawszy w literaturze lepszoj propozycji na nazwanie tego typu programów, postanowiłam stosować w prezentowanym tokścio ten termin istniejący Już w moiin słoiml-ku informatycznym. Kompilatory slcrośno można zaliczyć do grupy nowoczesnych narzędzi programowych, któro zyskują coraz większą popularność wraz zo wzrostom znaczenia mini- i mikrokomputerów. \! artykulo Jest .nowa o potrzobio tworzonia,koncepcji i szerokiej użyteczności lcompilatorór; skroś-nych.
I. Kłopoty użytkowników/ sprzętu mini-i miler okompu ter owo go
PoJm/ionio się na świacie sprzętu mini-, a potem mikrokomputorowoco, dużo tańszogo, a w/ięc przowyższającogo dużo maszyny cyfrowo pod w/zględoin olconomicznym, spowodowało Joszczo w/iększe zióż-nleowunio w działającym sprzęcie liczącym. Zo względu na rozpoczęcie produkcji lcrajow/oj oraz stosunkowo niow/iolkio koszty minikomputerów sprzęt liozący stał się bardziej dostępny, choć Jednocześnie pojawiło się wiolo maszyn kompletnie niooprogromowanych. Przed użytkownikami stanęło zn-clnnJo oprograitiowania dostępnogo sprzętu oraz zachowania, w miarę możliwości, dotychczasowogo do-l obku programowogo. Nio ułatwia im togo. zadania fakt, żo mini- i mikrokomputory są zazwyczaj produkowane z myślą o szozogólnyiu przeznaczeniu. Można tu wymienić takie klasy zastosowali:
• nnuoznnio, • programowano stacjo końcowe Cintoligontno u-
• sterowanie procesom przomysłowym, rządzenia końco\/o) dużych maszyn,
• proJcktowanio inżynierskie, • zastosowania biurowe,
• problemy komunikacyjno, • zbieranie i przechowywanio danych,
• sieci minikomputerów wbudowane w większo sys- • nawigacja (ziomna, morska i poi/ietrznn ), tomy cyfrowe i przoznaczono do rozwiązywania • grafika komputorowa.
tylko pewnoJ klasy problemów,
tfszystkio to dziodziny wymagają rozwiązywania skomplikowanych problemów, często trudniojszych niż to, któro bywają rozwiązywano przoz dużo komputery z wylcorzystaniem całego asortymontu narzędzi programistycznych na nich dostępnych. Mam tu na myśli istniejące na dużych maszynach cyfrowych, obok oprogramowańia^podstawowogo (np. systom operacyjny, asornblor ) często bardzo bogato o-progrnmowctnio narzędziowo (np. kompilatory', inalcrogoneratory, edytory) i użytkowe, wchodząca w ok 1 tul flobrzo wyposażonych bibliotolc. Natomiast cochy charakterystyczno podstawowogo zestawu mini-ł mikrokomputerowego to: ograniczona pamięć operacyjna, krótkio słowo (często 8-bitowo), brak parni.cl pomocniczych, ubogio środlci programowo, dostarczone przez producenta, tzn. asembler (nieraz prymitywny ), z rzadka makroasoinbler, wyjątkowo kompilator Jakiegoś języka wyżozogo poziomu ( ci 1r .ni, Husie). Nawot Josli taki kompilator nałoży do wyposażania maszyny, to jest zazwyczaj bardzo wolny, nie goncru.jo ofektywnogo kodu i w związku z tym Jost kosztowny i kłopotliwy w użyciu. Obniżka eon pamięci, wraz z możliwością dołączania jej blokami oraz starania producontów w kierunku wzbogaconiu oprogramowania oforowanogo sprzętu sprawiły, że taicie mini, Jole 1*1)1*, llur-ioughs czy N0\A dzisiaj w niczym nio ustępują dużym maszynom, a różnią się od nich Jodynie krótszym słowom. Natomiast środki programowo, dostępno na minikomputerach mnioj ronomowanych firm,
o
nrodnlf r a
A rł
ym,
Ilia. Materiały brzeg 197r».
na seinlnnrltim H
żo Jest# wykorzystywano do tworzonia pewno go produktu, ulo Jogo część składowa; te Jego cochy uprawniają nas do m\z o Ją prawa do określenia terminom podprogi*amów biblio-
aszogo produktu". J. : Przemysłowa produkcja oprogrrunoim-
^rganizacJa, metodyka i teclinika produleeji oprogramowania 1’ Kolo-