2906542440

- 86 -

Konstruktorzy maszyny R-2 podkreślają ułatwienia jakie daje opisana architektura w pisaniu kompilatorów, w programach zarządzających pamięcią i w diagnostyce systemu.

Podsumowując można powiedzieć, żo oystem zaproponowany przez Iliffo^a charakteryzuje się niżej wyraionionymi cechami.

•    Elastyczność

Możliwe jost dostosowanie struktury pamięci do wymagań problemu. Łatwa jest dynamiczna zmiana struktury. Poszorza to, w stosunku do modelu von Neumanna, klasę zadań, rozwiązywanie których jest z ekonomicznego punktu widzenia możliwe za pomocą maszyny cyfrowej.

•    Dokładność reprozentacji

Sprawdzanie dopuszczalnych zakresów i formatów możliwe jest na poziomie części struktury, a nio całego programu. Zwiększa to efektywność diagnostyki.

•    Stopień integracji systomu

Rozszerzenie pamięci zarówno na szybkie pamięci buforowe, jak i na masowe pamięci zownętrzne jost naturalne i nio nastręcza większych trudności realizacyjnych, np. słowo kodowe może zawierać infomiaoję o tym, żo opisywany przez nie segmont programu lub danych znajduje się w danym momoncie w pamięci pomocniczej.

SYMBOL - jako przykład systemu z językiem wewnętrznym wysokiego poziomu

SYMBOL jost jedynym znanym systemem, w którym kompleksowo i konsekwentnie zrealizowano koncepcję sprzętowej implementacji języka wysokiogo poziomu. Przomyślano w nim nie tylko problem translacji i wykonywania programu, ale również problem efektywnego wykorzystania maszyny pracującej bezpośrednio w języku wyższego poziomu.

Podejścio to doprowadziło do sprzętowej realizacji rozwiniętego systemu operacyjnego. Sprzętowo roalizuju się między innymi następujące funkcje:

•    dynamiczne przydzielanie    pamięci

•    dynamiczno oporowanie na    polach zmiennej    długości

•    dynamiczną zmianę struktury danych

•    zarządzanie i starowanie    pamięcią    wirtualną

•    automatyczną zmianę typu    danycn

•    zarządzanie systemom podziału czasu

•    bezpośrednią kompilację sprzętową

Architektura systomu została zaprojektowana tak, aby ułatwić maksymalne wykorzystanie sprzętu. Jost to system, w którym dużą efektywność uzyskano przez wysoki stopień zrównoleglenia ope-raoji. V/ skład części centralnej systemu wchodzi pamięć operacyjna o dużej pojemności używana jako bufor pamięci wirtualnej i siedem autonomicznych jednostek funkcjonalnych. W systemach tradycyjnych Jednostki funkcjonalne mają m.żliwość wykrywania bądź pewnych sekwencji operacji bez udziału procesora centralnego (tak było np. w GAMMA 60), bądź jednoczesnego wykonywania tych samych oporneji na różnych danych (ILLIAC IV). Nowością w systemie SYMBOL jost wyspocjalizowanie jednostek funkcjonalnych systemu do wykonywania poszczególnych etapów procesu przetwarzania i sprzętowa realizacja, związanych z tymi etapami czynności.

SYMBOL jest interesującym systemem również dlatego, że przyjęto w nim rozwiązania zostały sprawdzone w praktyce. Finna Fairchlld zbudowała model systemu, który był następnie eksploatowany przez uniwersytet Iowa.

Rys. ą przedstawia ogólną strukturę systemu. Pokazano na nim główne jednostki funkcjonalno i wchodzące w ich skład układy wyspecjalizowane do wykonywania określonych funkcji.

Na rys. 5 przedstawiono podstawowe fazy przetwarzania. Po nawiązaniu łączności z systemem użytkownik przechodzi do wykonywania fazy ładowania, podczas której wczytywany jost program użytkownika, następnie do fazy translacji i wykonania.

Omówimy teraz współdziałanie procesorów systemu w poszczególnych fazach przetwarzania.

Faza ładowania służy do wprowadzenia programu źródłowego do •wydzielonego obszaru pamięci wirtualnej tzw. T7/A (ang. Transient ?/orking Area) • Procesor kanałowy sterujący kanałami transmisji