224 J. KOPCEWICZ [14]
światłem o niskim natężeniu jest bardziej efektywne niż osobne działanie tych czynników (133—135) Synergizm zjawisk sugeruje, że działanie fito-chromu i substancji wzrostowych zachodzi, przynajmniej częściowo, różnymi drogami. Znany jest również fakt stymulacji syntezy a-amylazy w liścieniach gorczycy przez światło czerwone, podczas gdy hormony są całkowicie nieaktywne (136).
Wydaje się więc, że aczkolwiek współdziałanie fitochromu z hormonami w regulacji procesów fotomorfogenezy jest więcej niż pewne, to jednak kontrola przez fitochrom tych procesów nie ogranicza się tylko do regulacji zawartości i transportu substancji hormonalnych.
IV. Uwagi końcowe
W chwili obecnej dość dużo już wiadomo odnośnie budowy fitochromu oraz jego właściwości. Nie można jednak jeszcze całkowicie wyjaśnić roli fitochromu w poszczególnych procesach rozwojowych oraz mechanizmu jego działania. Udoskonalenia wymagają metody ekstrakcji, oczyszczania i ilościowego określania fitochromu. Lepsze zrozumienie mechanizmu działania fitochromu wiąże się jednocześnie z ogólnym postępem w badaniach procesów różnicowania na poziomie molekularnym.
Nie ma obecnie wątpliwości, że fitochrom jest głównym receptorem światła w procesach fotomorfogenezy roślin. Wydaje się również, że w wewnątrzkomórkowej działalności fitochromu wyróżnić można dwa zasad-
błona
Ryc. 4. Hipotetyczny schemat dróg działania fitochromu.