60616

Promienie

słoneczne

Krok dalej - Ziemia jest bardziej elipsoida niż kulą

Po pracach Eratostenesa nastał okres względnego spokoju poza często przywoływanymi w literaturze podobnymi pomiarami: Posidonius (I w-. p. n. e.) luk południka Rodos - Aleksandria, kalif al Mamun (IX w.) Irak, dopiero XVII wiek przyniósł nowe osiągnięcia w tym kierunku. Rok 1666, w życiu Izaaka Newtona określany mianem „Roku cudów" (Annus Mirabilis), dokonał wówczas swoich największych odkryć. Rok ten jest również rokiem powołania do życia Academie des Sciences (Francuska Akademia Nauk), która to miała olbrzymi wpływ' na rozwój geodezji w XVII i XVIII wieku. Wykonywano wówczas wiele pomiarów- łuków południków w różnych częściach Europy (prace Picarda. Snelliusa. Cassiniego i wielu innych). Ważna jest zwłaszcza praca Cassiniego, ponieważ dostał on sprzeczne z Newtonem wyniki co do kształtu Ziemi. To co otrzymał Newton poniżej:

Newton 1687 ,.Philosopltiae natura lis principia mathematica" otrzymał elipsoidę obrotową jako figurę równowagi dla jednorodnej, płynnej, obracającej się Ziemi, rozważania oparł na prawdziwości prawa grawitacji. Spłaszczenie 1/230. Newton postulował także zwiększanie się przyspieszenia ziemskiego idąc od równika w kierunku biegunów proporcjonalne do sin'<p.