2906542959

[3] ROŚLINNE NUKLEAZY 199

typu I wykazują również aktywność 3'-nukleotydazy hydrolizując wiązanie fosfoestrowe 3'-monofosforanów. Wszystkie trzy aktywności: rybonu-kleazowa, dezoksyrybonukleazowa i aktywność 3'-nukleotydazy mają tę samą specyficzność wobec zasad i są w takim samym stopniu podatne na czynniki hamujące i aktywujące. Na przykład aktywności nukleazy I z kiełków pszenicy (10) mają zbliżone optima pH, są zależne od jonów Zn^2J‘, temperatury, EDTA i związków sulfhydrylowych. Wszystkie trzy aktywności enzymatyczne pozostają nierozdzielone podczas różnorodnych procedur oczyszczania jak chromatografia na wymieniaczach jonowych, filtracja na żelach Sephadex i elektroforeza w żelu poliakrylamidowym. Pozwala to przyjąć, że wszystkie trzy aktywności są związane z tą samą cząsteczką białka.

Ryc. 1. Przebieg hydrolizy RNA -•-, zdenaturowanego termicznie DNA

—O—, natywnego DNA---A---i 3'-adenozynomonofosforanu —X—X—

przez nukleazę I z jąder zarodków żyta (zmodyfikowane wg 17).

Szybkość enzymatycznej hydrolizy DNA zależy głównie od jego struktury drugorzędowej. Większość enzymów zaliczanych do grupy nukleaz typu I dużo szybciej hydrolizuje zdenaturowany, jednoniciowy DNA niż natywny DNA (Ryc. 1). I tak na przykład nukleaza I z fasoli złocistej hydrolizuje zdenaturowany termicznie DNA faga T4 około 30 000 razy szybciej niż DNA natywny (8). W przypadku DNA z grasicy cielęcej i Escherichia coli obserwowano mniejsze różnice w szybkości hydrolizy form jedno- i dwuniciowych. Spowodowane jest to prawdopodobnie tym,