2906543384

a podkreślanie wyrazów może prowadzić do obniżenia czytelności, ale przy tekstach monitorowych mamy do dyspozycji dodatkowe środki, nieosiągalne w systemach tradycyjnych. Większość monitorów ma na przykład możliwość zmniejszania intensywności światła (half inten-sity), zamiany koloru tła i liter (reverse), na przykład tekst abstraktu pisany białym kolorem na czarnym tle a poszukiwane słowa kluczowe w tym tekście - czarnymi literami na białym tle, oraz inne formy podświetlania w celu zwrócenia uwagi na dany element,, np. miganie.

Jedną z możliwości, które daje komputer jest w miarę swobodne operowanie kolorami, zarówno kolorami tła jak i tekstu na nim umieszczonego. Możliwość tę można wykorzystać dla podniesienia czytelności tekstu oraz dla wyróżniania niektórych jego elementów. Wykorzystać tu można badania i wieloletnie doświadczenia w operowaniu kolorem zdobyte w systemie teletekst i videotex /3,10/. Liczne eksperymenty wykazały, że ze względu na różny stopień luminancji (jaskrawości) kolorów napisy na monitorach nie są w równym stopniu czytelne. Najlepszy dla oka ludzkiego okazał się zielony i żółty, najmniej czytelny czerwony i niebieski. Ustalenia te dotyczą ekranów z ciemnym tłem (czarnym lub granatowym), na których umieszczono napisy jasnego koloru (rozwiązanie takie jest zdecydowanie preferowane w stosunku do jasnego tła z ciemnymi literami).

Kolory można też wykorzystać do akcentowania pewnych elementów, na przykład haseł, nazw pól, słów kluczowych w tekście. Nadużywanie kolorów do podkreślania i wyróżniania pewnych elementów może być mylące i dezorientujące. Maksymalna liczba kolorów na jednym ekranie nie powinna przekraczać czterech, najlepsze - trzy; dwa kolory dla tekstu (tło i litery), trzeci dla wyróżniania. Do wyróżniania powinny być wykorzystywane kolory jak najbardziej jaskrawe