cznie ułatwia oznaczanie powiązań między kilkoma polami tego samego segmentu.
LOGICZNA STRUKTURA OPISU
Omówiona wyżej niewielka zmiana w fizycznej budowie rekordu wymiennego umożliwiła projektantom CCF korzystną modyfikację struktury logicznej.
Rekord, zgodnie z zaleceniami normy ISI 2709^ pozostał podstawową jednostką informacji bibliograficznej. Nowością jest natomiast fakt, że teraz może mieć on bardziej złożoną strukturę, to znaczy zależnie od potrzeb będzie zbudowany z jednego segmentu lub wielu segmentów wzajemnie ze sobą powiązanych.
Rekord, w którym występuje tylko jeden segment, składa się z pól (kiedy potrzeba powtarzalnych) o charakterze obowiązkowym lub opcjonalnym. W każdym polu (z wyjątkiem pola o etykiecie 001 "identyfikator rekordu") pierwsze dwa znaki zajmowane są przez indykatory, czyli wskaźniki dostarczające dodatkowych informacji o zawartości pola. Poza tym, w każdym polu, wyróżnia się jedno lub więcej podpól, które podobnie jak pola mogą być powtarzalne oraz obowiązkowe lub opcjonalne. W rekordach zbudowanych z większej liczby segmentów każdy następny ma budowę podobną do pierwszego, z tą różnicą, że nie może wystąpić w nim identyfikator rekordu. W związku z tym w rekordzie należy odróżniać segment pierwszy (albo pierwszego stopnia) od pozostałych segmentów stopnia drugiego.
Z punktu widzenia modelu danych najmniejszym rozróżnialnym e-lementćm jest podpole. Odpowiada ono każdemu nazwanemu w przepisach ISBD elementowi opisu bibliograficznego albo stanowi dodatkowy element opisu, używany zazwyczaj przy przetwarzaniu lub wyszukiwa-
173