2906543614

118

GOSPODARKA LEŚNA

Wyrąb lasu winien być w omawianym rejonie ograniczony do minimum. Niedopuszczalne są zręby całkowite zarówno w bezpośrednim otoczeniu jezior, jak też w strefie dostępności wizualnej. Na tych obszarach prowadzone powinny być jedynie cięcia pielęgnacyjne i sanitarne. Należy też odejść od standardowych kierunków kształtowania struktury gatunkowej, preferujących wszędzie gdzie się da sosnę i świerk. Przebudowa drzewostanósw winna opierać się na podstawach siedliskowo-ekologicznych, uwzględniając zarówno jakość, jak i funkcję, które lasy te mają spełnić (wiatrochronne, glebochronne, rekreacyjne). Szczególną uwagę należy zwrócić na urządzenie tych lasów, które będą w mniejszym lub większym stopniu niszczone przez turystów. Muszą więc być one do tej funkcji przystosowane. Ze względów estetyczno-krajobrazowych nie zaleca się poważniejszych zmian granicy polno-leśnej. Niewielkie dolesienia są pożądane w rejonie Gawrychrudy i Magdalenowa.

GOSPODARKA WODNA

W tej dziedzinie sprawą pierwszej wagi jest jak najszybsze ukończenie pełnosprawnej oczyszczalni ścieków w Suwałkach. Nie jest bowiem dopuszczalne, aby jezioro wpisane do rejestru programu „Aqua” i stanowiące zwornik układu chronionego było stale zanieczyszczane wodami pozaklasowej czystości. Ogranicza to zarówno funkcje rekreacyjne, jak i gospodarkę rybną. Poważnym źródłem zanieczyszczenia akwenu Wigier są również domy turys-tyczno-wczasowe położone w bezpośrednim sąsiedztwie jeziora (np. Stary Folwark). Należałoby zatem zmusić właścicieli do założenia lokalnych oczyszczalni ścieków, chociażby typu „bioblok”. Jeśli chodzi o gospodarkę rybną, to dzisiejszy jej stan jest wysoce niezadowalający. Ponieważ nie jest ona sprzeczna z ochroną środowiska, należałoby dążyć do jej intensyfikacji, zwłaszcza w odniesieniu do ryb pelagicznych (sielawa, sieja).

GOSPODARKA TURYSTYCZNO-REKREACYJNA

Pod względem atrakcyjności środowiska przyrodniczego dla turystyki wędrownej, zarówno wodnej jak i lądowej, rejon Wigier nie ma równych w kraju. Liczne i dalekie panoramy widokowe, zróżnicowanie linii brzegowej, znaczna lesistość oraz czystość wód i powietrza składają się na wysoką ocenę atrakcyjności tego obszaru.

Możliwości pełniejszego wykorzystania zasobów przyrodniczych rejonu Wigier są jednak ograniczone szeregiem czynników.

Po pierwsze — jezioro Wigry ma stosunkowo małą dostępność brzegową (ryc. 17), związaną bądź z zabagnieniem dojścia do wody, bądź też z wysokimi, stromymi skarpami, oddzielającymi lustro wody od terenów dalej położonych.