2906543695

35

35

38 44 7 sucharów przy Jez. Czarnym

242 (7,5%)

45 Fierty	133,8	231,0	38,0	2500	1400
46 Białe Pierciańskie	133,8	5,9	24,0	300	200
47 Krulówek	133,8	9,7	4,5	500	250
4X Gałęzistc	137,4	3,8	14,3	200	200
49 Pietronajcie		1,6	9,5	140	100
50 Sample Wielkie		2,0	12,0	200	100
51 Sample Małe		0,8	10,0	80	60
52 Wądołek		1,8	16,0	120	80

256 (8,0%)

53 Żubrowo	131,9	97,5	17,8	2900	500
54 Dowcień	131,9	78,6	10,8	2000	800
55 Remieńkiń	131,9	5,1	3,5	450	250

181 (5,5%)

Ogółem 3235 (7,1% powierzchni dorzecza Czarnej Hańczy

po Wigry)

•Część zitoki jeziora Wigry odcięta tamą ziemną. Zestawienie własne.

Majera-Tichomirowa otrzymał dla dorzecza Czarnej Hańczy wartość 429 mm. „aworski (1968) podaje dla regionu wartość 400-350 mm, natomiast Cetna-rowicz (1971) 460-440 mm dla regionu i 440,7 mm dla Suwałk.

Różnice średnich dobowych objętości odpływu (Q) według Szkutnickiego (1968) za lata 1951-1960 wynoszą 4,3 m³/s, według zaś Iwińskiego (1979) za 23-letni okres pomiarów — 3,88 m³/s; rozbieżności są — jak się wydaje — spowodowane przyjęciem za podstawę obliczeń różnych okresów pomiarów.

Jeśli więc do równania bilansowego wprowadzimy podane przez Szkutnickiego (1968) wartości uzyskane z pomiarów instrumentalnych (opad 570 mm, odpływ 298,5 mm), to otrzymamy P — H = V=21\ mm jako średnią roczną wartość parowania terenowego. Jest ona nie do przyjęcia, zwłaszcza że w omawianej części dorzecza Czarnej Hańczy jeziora zajmują 7,1% powierzchni, a parowanie z powierzchni wody jest co najmniej o 25% wyższe od terenowego. Nawet gdy wykorzystamy dane Iwińskiego (1979), tj. wyższy opad (625 mm) i niższy odpływ (269 mm), to wynik P — H = V= 356 mm osiągnie zaledwie dolną wartość parowania podaną przez Jaworskiego (1968), również znacznie zaniżona.