102
Chwalbińska-Moneta i Hanninen 1989}. Jak wiadomo podczas dynamicznych wysiłków fizycznych wraz ze wzrostem temperatury ciała zwiększa się zawartość mleczanu w mięśniach CKozłowski i wsp. 19855 i jego stężenie we krwi Mac Dougall i wsp. 1974, Kruk i wsp. 19855.
Istotne znaczenie dla określenia wysokości progu anaerobowego ma, zgodnie z sugestią Yoshidy i wsp. 19825 oraz Yeh i wsp. 19835, miejsce pobierania krwi do oznaczenia stężenia mleczanu Ckrew tętnicza, żylna, czy arterializowana krew włośniczkowa5. Podobne wnioski można wysnuć na podstawie wyników badań przedstawionych w niniejszej pracy. Porównanie przebiegu zmian stężenia mleczanu we krwi arterializowanej i żylnej podczas progresywnego wysiłku fizycznego wykazało, że stężenie mleczanu jest wyższe we krwi ar ter ializowanej pobranej z płatka ucha, niż we krwi z żyły łokciowej, tak podczas wysiłku, jak i w okresie powysiłkowym,
dotychczasowych doniesień, potwierdzających te
obserwacje,wynika, że tętniczo-żylna różnica przyrostu
stężenia mleczanu a-v/J LA5 podczas umiarkowanych obciążeń wysiłkowych zbliżonych do progowych} waha się w granicach od 1 do 2 mmol ' Ahlborg i Felig 1982, Jorfeldt i wsp. 1978, Yeh i wsp. 1983, Yoshida i wsp. 1982 W przedstawionych badaniach różnica ta była wyższa sięgała powyżej 3 mmol co można wyjaśnić starannym unieruchomieniem mięśni przedramienia podczas wykonywanego za pomocą kończyn dolnych wysiłku na cykloergometrze w tych badaniach. Starano się w ten sposób zminimalizować ewentualny wpływ pracy mięśni
przedramienia na stężenie mleczanu we krwi żylnej tego obszaru naczyniowego. Wysokie wartości a-v LA mogą być wynikiem wychwytywania mleczanu redystrybucja mleczanu pomiędzy przestrzenią wewnątrz- i zewnątrzkomórkową i jego metabolizm w