2906543938

115

obciążeń submaksymalnych stwierdzono u wszystkich badanych w pracy narciarzy alpejskich znaczne obniżenie tak względnych, jak i absolutnych, wartości progowych obciążenia wysiłkowego, pobierania tlenu i częstości skurczów serca. Obniżenie wysokości progu anaerobowego świadczy o zmniejszeniu predyspozycji wytrzymałościowych badanych. Wyniki przedstawianych badań skłaniają zatem do przypuszczenia, że wzrost maksymalnej zdolności wysiłkowej u trenujących narciarstwo alpejskie jest w głównej mierze wynikiem wzrostu ich wydolności anaerobowej, a nie wytrzymałości.

W podsumowaniu wyników badań nad przydatnością progu anaerobowego w określaniu efektywności treningu można stwierdzić, że próg anaerobowy, jako specyficzny wskaźnik poziomu wytrenowania zdolności do wykonywania długotrwałych wysiłków fizycznych, ulega podwyższeniu pod wpływem treningu wytrzymałościowego, a nie zmienia się w czasie treningu siłowo-szybkościowego. Wskaźnik ten może więc być przydatny w ocenie efektywności treningu wytrzymałościowego w poszczególnych fazach rocznego cyklu treningowego. Wydaje się, że najczulszym wskaźnikiem stopnia wytrenowania wytrzymałości jest progowe obciążenie wysiłkowe, które jako jedyny z badanych parametrów, określających wysokość progu anaerobowego, ulegało istotnym zmianom wraz ze wzrostem wytrenowania wytrzymałości, tak w przebiegu cyklu treningowego, jak i w miarę wydłużania się czasu uprawiania wyczynowo sportu o charakterze wytrzymałościowym.