2906544105

89

powstającego podczas pracy mleczanu mogła być usunięta z komórek. W momencie rozpoczęcia każdego następnego obciążenia zawartość mleczanu w komórkach mięśni była zapewne niższa, niż podczas nieprzerywanego wysiłku, a stężenie we krwi wyższe Hermansen i Stensvold 197    Redukcja gradientu stężeń

mleczanu pomiędzy mięśniami a krwią do wartości poniżej jedności podczas okresu powysiłkowego, jak podaje Sahlin i wsp. 1976), wydaje się potwierdzać tę interpretację.

Stosunkowo mała różnica gradientu "mięśnie - krew" pomiędzy obciążeniami, przy których stwierdzono próg akumulacji mleczanu, a obciążeniami wyższymi odpowiednio 1.24 i 1.25) sugeruje, że przyczyną tego progu jest nieliniowy wzrost wytwarzania mleczanu, a nie względne zahamowanie dyfuzji. Możliwości tej nie można jednak    całkowicie wykluczyć,

zwłaszcza w świetle badań Jorfeldta i wsp. 1978), którzy badając bezpośrednio uwalnianie mleczanu z pracującej kończyny poprzez pomiar przepływu krwi i tętniczo-żyl nej różnicy zawartości tego metabolitu podczas progresywnego wysiłku stwierdzili, że tempo uwalniania mleczanu z mięśni osiąga maksimum równe 4-5 mmo    przy intensywności rzędu 70%

Wynikało by stąd, że przy tym obciążeniu, odpowiadającym progowi anaerobowemu, mechanizm transportujący mleczan z komórek do krwi ulega wysyceniu. Przyczyna tego mechanizmu pozostaje niewyjaśniona. Według autorów tej koncepcji przeszkoda w przechodzeniu mleczanu z mięśni do krwi może być zlokalizowana w błonie komórkowej - jako aktywny proces , jak też pozakomórkowo - jako efekt pogorszenia się warunków dyfuzji mleczanu w wyniku nienadążania drenażu kapilarnego za zwiększoną rekrutacją włókien mięśniowych Gollnick i wsp. 1974, Baldwin i wsp. 1977) podczas pracy o wysokiej intensywności. Zjawisko to mogłoby przyczyniać się do