119
Łukasz Derenda
Ogólnopolska konferencja naukowa Współczesna literatura polska w aspekcie religijnym i egzystencjalnym została zorganizowana przez Koło Naukowe Polonistów oraz Samorząd Studencki AP w Krakowie. Odbywała się w dniach 22-23 kwietnia br. Sesję zainaugurowały krótkie wystąpienia prof. Bolesława Farona, dyrektora Instytutu Filologii Polskiej AP prof. Tadeusza Budrewicza, dziekana Wydziału Humanistycznego oraz prof. Adama Kulawika, kuratora Koła Naukowego Polonistów.
W konferencji wzięli udział zarówno pracownicy naukowi, jak i studenci, którzy przybyli do Krakowa z całej Polski. Przedstawili oni wyniki swoich badań nad religijną i filozoficzną problematyką współczesnej literatury polskiej. Wykorzystali w' nich nie tylko bogatą wiedzę z zakresu filozofii, religioznawstwa, socjologii i in., ale także zróżnicowane metody badawcze. Chętnie odwoływali się też. do tradycji kulturowych polskich i obcych.
Pierwszego dnia sesji najciekawszą dyskusję wywołały dwa referaty. Anna Szczepańska podkreśliła fakt ciągłego szukania prawdy przez Czesława Miłosza. Wredług autorki Traktat teologiczny miałby być formą ekspiacji za pychę dalekiego od ortodoksji katolickiej tw'órcy, ale też próbą odnalezienia języka dla „wyrażenia Niewyrażalnego”. W drugim referacie Kwa Wikieł ukazała podążanie Anielki Budkówny drogą śwr. Jana od Krzyża. Zdaniem autorki. Dziennik 12-letniego dziecka to „arcydzieło prozy mistycznej”, zapis przeżyć dziewczynki, która wybrała drogę wyrzeczeń i cierpień, by dotrzeć do Boga.
Obydwa wystąpienia skomentował prof. Antoni Czyż, podkreślając, że polskiego katolicyzmu nie można oceniać jedynie w kategoriach dewocji. Przeczy temu tysiącletnie bogactwo kultury i myśli katolickiej w Polsce. Jego zdaniem religijna wizja Miłosza jest tylko jedną z hipostaz polskiego katolicyzmu, ukazującą rzeczywistość w sposób niepełny. Ponadto wskazał na luki w Miłoszowej wiedzy, dotyczące niektórych praw' filozofii tomistycznej, tak znaczącej dla katolicyzmu. Profesor Czyż. starał się również określić miejsce Dziennika Anielki Budkówny w literaturze polskiej, umieszczając go wr bogatym nurcie polskiej tradycji religijnej, obok takich współczesnych reprezentacji gatunku, jak np. Dziennik Faustyny Kowalskiej.
Znaczne zainteresowanie wzbudził znakomity merytorycznie referat Tomasza Staniszewskiego, którego bohaterem był Rudolf Steiner i jego neo-gnostycka koncepcja. Zostały w nim przedstawione początki działalności koła Steinera, jego sympatycy oraz podstawowe prawa doktryny. Koncepcja Steinera to mariaż teozofii i antropozofii, rozumianej jako naukowe badanie świata duchowrego. Jest ona chrześcijańska i nawiązuje do polskiego me-sjanizmu, a jej naczelnym celem jest miłość Boga i człowieka. Bóg jawi się tutaj jako ktoś jedyny, kto potrafi nadać życiu człowieka sens, człowiek natomiast jest „najprawdziwszym bytem, w którym odbija się piękno Stwórcy”.
Miłą niespodziankę wszystkim uczestnikom obrad sprawiła Anna Racław, która przedstawiła sylwetkę i twórczość Jonasza Kofty. Przypominając wiersze autora Pamiętajcie o ogrodach, starała się przybliżyć ich oryginalność i piękno. Mówiła również. o ich strukturze metrycznej i semantycznej.
Rozliczenie z przeszłością i doświadczanie transcendencji wobec zbliżania się śmierci to najważniejsze kwfestie podjęte przez Mariusza Majka w rozważaniach nad Serenite Jarosława Iwaszkiewicza. Wśród tych spraw naczelną wydaje się być tytułowre serenite, oznaczające uspokojenie. Osoba stająca w obliczu śmierci potrzebuje pogody wewnętrznej, domaga się pocieszenia. Nie oczekuje go jednak od religii, gdyż już daw no straciła wiarę wf boskie interwencje. Najważniejsze jej wartości zostały wyrażone trzema słowami: „jestem, czuję, tworzę”. Podsumowując utwór Iwaszkiewicza, autor referatu stwierdził, że jest on „bolesnym świadectwem kryzysów jednostki, trwałego zobojętnienia w'obec rzeczy najważniejszych”.
Podobną perspektywę zarysowała również Bogumiła Olejarczyk przywołując opowiadania Gu-