2910489466

121

Studencki ruch naukowy

ujawnieniu procesualnej sztuki tworzenia tekstu na przykładzie Nożyka profesora. Autorka ze znaczną swobodą tłumaczyła Różewiczowską technikę skreśleń, odwołując się przy tym do teorii Wittgen-steina. Jej zalety dostrzegła między innymi w „dynamizowaniu tekstu, wizualizacji pracy poety” i w funkcji podobnej do didaskaliów. Technikę skreśleń, mieszczącą się w ramach form nieczystych, uznała za jeden ze sposobów wyrażenia kondycji współczesnego świata.

Lektura zaproponowana przez Katarzynę Prze-bindę z AP w Krakowie miała charakter filologiczny i sentymentalny zarazem. Autorka odsłaniała z jednej strony kolejne warstwy tomiku Matka odchodzi, z drugiej zaś kreśliła portret poety świadomego własnego „ciążenia ku śmierci”. Wiedza o tajnikach prozodii tekstu została tutaj dopełniona przez filozoficzne zamyślenia nad śmiercią

Martina Heideggera i Karla Gustawa Junga. Największy walor referatu w idziałbym jednak w ukazaniu przemian światopoglądowych poety, które autorka bada na podstawie rozmaitych tekstów Różewicza — twórcy odżegnującego się wcześniej od metafizyki, obecnie jednak odczuwającego coraz silniej „potrzebę rozważań spraw eschatologicznych”, czego potwierdzeniem są słowa poety, który wierzy w ogromną miłość, jaką obdarza go matka naw^fet z zaświatów'.

Największym walorem sesji, którą zamykała dyskusja nad twórczością Różewicza, było umiejętne łączenie przez autorów zaprezentowanych prac pierwiastków egzystencjalnych i religijnych w ramach refleksji literackiej. Szkoda tylko, że nie usłyszeliśmy zapowiedzianych wcześniej referatów o twórczości Mirona Białoszewskiego i Lwy Lipskiej.

Łukasz Derenda

S. Moskala, Dedal, monotypia