150
Fot. M. Więdawek
Danuta Bieńkowska
Polska frazeologia biblijna doczekała się kolejnego opracowania, jego autorem jest Stanisław Koziara, od lat zajmujący się różnorodnymi problemami polskich translacji Pisma Świętego1, także związkami wyrazowymi2. Nasuwa się oczywiście pytanie — jaki jest stosunek nowo wy danej monografii do istniejących już leksykogra-ficznych oraz filologicznych opracowań polskiej frazeologii biblijnej, których przegląd i omówienie prezentuje autor w' swej pracy na stronach 17-28? Niewątpliwie się z nimi zazębia, ale z pewnością ich nie pow iela. Autor daje własne, oryginalne ujęcie. Fakiego sposobu opisu biblijnych związków frazeologicznych nic ma wf dotychczasowej literaturze.
Nowe opracowanie ma do spełnienia kilka zadań, które autor jasno formułuje na s. 8. Jest to: „próba ukazania podstawowego korpusu stał) eh związków frazeologicznych pochodzenia biblijnego w języku polskim tak pod względem ilości, stanu opisu, jak też procesu historycznego kształtowania się i utrwalania ich formalnych i semantycznych
wariantów. Dobór tekstów' źródłowych, na który
*
złożył)* się wszystkie pełne tłumaczenia Pisma Świętego na język polski, od przekładów powstałych w XVI wieku po translacje współczesne, pozwala prześledzić ów' proces niejako in statui nascendi, określić w nim rolę poszczególnych tłumaczeń oraz zależności translacyjne i intertekstualne”.
Praca zatem ma charakter diachroniczny, zaś źródłem ekscerpcji jest dziewięć historycznych
1 współczesnych katolickich oraz. innowierczych pełnych przekładów Pisma Świętego, od Biblii Leopolity (1561) po Biblię warsiawsko-praską (1997)*. Można by oczywiście zastanawiać się, czy autor postąpi! słusznie biorąc za podstawę ekscerpcji tylko pełne tłumaczenia Biblii, pozostawiając poza zasięgiem zainteresowania przekłady tylko niektórych części, zwłaszcza Nowego Testamentu czy Psałter/.a, które są nie tylko liczniejsze od całościowych edycji, ale także starsze, sięgają bow iem doby staropolskiej. Rozumiem, że taki wybór translacji biblijnych podyktowany został troską o kompletność porów-nywanego materiału frazeologicznego, który byłby pełen „dziur” przy uwzględnieniu niepełnych tłumaczeń. Musimy jednak pamiętać, iż icłi pominięcie może niekiedy prowadzić do zafałszowanych wniosków o historii funkcjonowania związku wyrazowego wr tekście biblijnym. Na przykład wyrażenie loże boleści w* pełnej translacji pojawia się późno, bo dopiero w Biblii Tysiąclecia, natomiast — poza niepełnym przekładem — występuje już w Psałterzu Jloriańskim. Mamy zatem możliwość prześledzenia wszystkich formalnych i semantycznych postaci (wariantów), w jakich dana jednostka frazeologiczna funkcjonuje w- dziewięciu przekładach, a tym samym obserwacji procesu jej krzepnięcia, jak i świadomej defrazeologizacji.
„Integralną cześć opracowania stanowi próba prezentacji owego korpusu biblizmów w zasobach leksykograftcznych polszczyzny ogólnej, wskazania na ich stan poświadczeń oraz status formalny i semantyczny, jaki zyskały poza tekstem macierzystym. Ten rodzaj zamierzeń badawczych staje się możliwy jedynie przy wyborze określonego typu jednostek, jakimi są cytaty oraz formy cytatopo-dobne, dające się identyfikować i konfrontować w obrębie danego fragmentu tekstu. Im też przysługuje w ogólnym zasobie frazeolog izmów' o proweniencji biblijnej miejsce centralne jako zespoleniom, na bazie których tworzą się w- polszczyźnie literackiej i potocznej wielorakie formy pochodne”. Wynika z tego, że tłumaczenia Pisma Świętego, są podstawowym, ale nie jedynym źródłem ekscerpcji frazeologizmów biblijnych. Drugim źródłem, jakie wykorzystuje autor, są zbiory leksyko-graficzne, zarówno ogólne słowniki języka polskiego, jak i zbiory przysłów', słowmiki frazeologiczne, itd. Są one dla autora pomocą przy ustalaniu hasłowego kształtu frazeologizmu, bowiem często przy bardzo dużej liczbie ekwiwalentów' tekstowych (np. bramy piekielne mają ich I61) wybór jednego z nich jako hasła jest niemożliwy. Źródła leksykograficzne pozwalają także poszukiwać odpowiedzi na pytanie: czy i w jakim stopniu biblijna jednostka frazeologiczna (a tym samym szerzej, tekst biblijny, polszczyzna biblijna) przenika i funkcjonuje w innych odmianach polskiego języka narodowego. Przedmiotem zainteresowania i wnikliwej analizy nie są wszystkie biblizmy frazeologicz-