254
RECENZJE
Od kilku lat datują się próby normalizacyjne w zakresie bibliotekarstwa.
Zapoczątkowane przez Państwowy Instytut Książki zyskały obecnie poważną bazę dla dalszej pracy przez powołanie w ramach P. K. N. Komisji Bibliotekarskiej o trzech podkomisjach: bibliograficznej,
bibliotekarskiej i terminologii księgoznawczej.
Związanie poczynań bibliotekarsko - normalizacyjnych z ogólno-państwowym ruchem normalizacyjnym i kierującą nim instytucją, zobowiązuje bibliotekarzy do gruntowniejszego zapoznania się z celem, zasadami i metodą pracy na tym polu. O sprawach normalizacji można się było dotychczas dowiedzieć przede wszystkim z czasopisma Wiadomości P. K. N. Ponieważ jednak opracowane normy odnosiły się niemal wyłącznie do techniki i przemysłu, poruszane na łamach Wiadomości zagadnienia były zupełnie dla bibliotekarzy obce. Nieliczne artykuły o charakterze bardziej ogólnym lub nawet związane 7 bibliotekarstwem 2) były trudne do wyłowienia spośród innych. Natomiast omawiana tutaj publikacja powstała w związku z kursem normalizatorów, zawiera referaty na tematy podstawowe, których znajomość obowiązuje w każdej dziedzinie prac normalizatorskich, bez względu na specjalizację zawodową.
Ten charakter wydawnictwa czyni go wyjątkowo pożytecznym dla tych wszystkich, którzy pragną zaznajomić się z teorią i głównymi wytycznymi działalności normalizacyjnej w szerokiej perspektywie jej celów, osiągnięć, organizacji w skali państwowej i międzynarodowej. Znajdą tam bowiem odpowiedź na pytania, co to jest normalizacja, jakie jest jej naukowe uzasadnienie i praktyczne zastosowanie, jaki jest obecny i przewidywany zasięg normalizacji, co to jest norma i jaki jest sposób jej powstawania.
Artykuł wstępny wyjaśnia genezę wydawnictwa, omawia plan i przebieg pierwszego kursu dla normalizatorów.
'z) Np.: DOBROWOLSKI Z., Zagadnienie normalizacji formy nagłówków dokumentów pochodnych. Wiadomości P. K. N. Warszawa 1948 z 1, 2. HLEB - KOSZANSKA H., Dążenia normalizacyjne w dokumentacji. Wiadomości P. K. N. Warszawa 1949 s. 3.