2705149586

łono w oparciu o ogólnie przyjęte kryteria. W grupie tej było szesnaście kobiet i dwudziestu mężczyzn. Średni wiek chorych wynosił 39,7 lat, a średni czas trwania choroby 7,7 lat. Zmiany anatomopatologiczne u 21 chorych (58,3%) dotyczyły wyłącznie odbytnicy, u 15 chorych (41,7%) odbytnicy i okrężnicy. Uwzględniając nasilenie objawów klinicznych podzielono chorych na 3 grupy:

I grupa — chorzy w okresie pełnej remisji — 17 przypadków,

II grupa — chorzy o średniociężkim rzucie choroby — 7 przypadków,

III grupa — chorzy o ciężkim rzucie choroby _ 12

przypadków.

W czasie wykonywania badania wszyscy chorzy leczeni byli sulfasalazyną i nie stosowano u nich leczenia immunosupresyjnego.

B. Grupa kontrolna

Grupę kontrolną stanowiło trzydziestu pacjentów z nieimmunologicznymi schorzeniami przewodu pokarmowego: chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy (8 chorych), zespołem jelita drażliwego (6 chorych), kamicą pęcherzykową (12 chorych), uchyłko-watością przewodu pokarmowego (4 chorych).

U wszystkich chorych wywoływano uczulenie przez nałożenie na skórę klatki piersiowej 5 mm krążka

W 14 przypadkach dokonano też histopatologicznej oceny odczynu pobierając wycinek skóry z miejsca odczynu.

WYNIKI

A. Grupa badana

Uczulenie wystąpiło u 100% badanych. Odczyn 1+ obserwowano u 8 chorych (22,2%). Odczyn 2+ wystąpił u 12 chorych (33,3%). Odczyn 3+ obserwowano u 16 chorych (44,5%).

B. Grupa kontrolna

Odczyn dodatni wystąpił u 26 badanych, czyli nie uzyskano uczulenia w 4 przypadkach (13,3%). Odczyn 1+ obserwowano u 12 badanych (40%). Odczyn 24- obserwowano u 7 badanych (23,3%). Odczyn 3 4- obserwowano u 7 badanych (23,3%).

Zestawienie intensywności odczynów i zna-mienność statystyczną spostrzeganych różnic w obu grupach obrazuje tabela I i II. We wszystkich wycinkach skóry pobranej z miejsca odczynu, bez względu na jego nasilenie stwierdzono charakterystyczne cechy alergii kontaktowej: nacieki komórek jednojądrzastych na granicy śkóry i naskórka w postaci wysp około-

Tabela I

Intensywność odczynów z DNCB w grupie chorych na wrzodziejące zapalenie

jelita grubego i w grupie kontrolnej

Intensity of reac.tion to 2,4-DNCB in the ulcerative colitis group and in the control

group

Intensywność odczynu	% badanych		TTT.. -i « Z A	Znamienność statyczna przy p = 0 05
	WZJG	Grupa kontrolna	Wartość Testu
0	0	13,3%	1,5670	•nieznamienna
14-	22,2%	40,0°/o	0,772	nieznamienna
24-	33,3%	23,3%	0,9107	nieznamienna
314-	44,5 %	23,3*/o	1,4551	nieznamienna

Łączna

liczba

przypadków

Intensywność

odczynu

0

1 + 24-3-H

4

20

19

23

bibuły Whatman 1 nasyconej 0,05 ml świeżo sporządzonego 30% roztworu 2,4-DNCB w acetonie (stosowano preparat firmy „Merck”). Krążek ten osłonięty kamerą z papieru i przylepcem pozostawał na skórne przez 72 godziny.

Po 19 dniach na skórę przedramienia ponownie na trzy doby nakładano 0,05 ml. 11% roztworu 2,4--DNCB, wykonując jednocześnie na drugim przedramieniu badanie kontrolne z rozpuszczalnikiem, tj. acetonem, dla wykluczenia nadwrażliwości na ten związek. Odczytu dokonywano w 22 dobie od dnia pierwszego kontaktu z DNCB. Przyjęto następującą skalę ocen zmian skórnych:

0    — zaczerwienienia bez nacieku — odczyn ujemny,

14- — naciek zapalny o średnicy powyżej 6 mm,

2+ — naciek zapalny z wysiękiem o średnicy powyżej 10 mm,

34- — naciek zapalny o średnicy powyżej 12 mm oraz/lub wysięk i martwica.

Tabela II

Porównanie wyniku teoretycznego (oznaczono kwadratami) liczby przypadków wynikającego z obliczeń testem chi² z uzyskanymi wynikami

Theoretical number of cases estimated from CHi² test (marked with sąuares) and the obtained results

Liczba przypadków

WZGJ ^Grupa kontrolna

0

8

12

16

| 2,2	^4	^18 1
| 10,9	1 ^12	^91 1
1 10,36	j 7	8,63 |
| 12,54	^71	10,46

Razem    36    30    66

594

PRZEGLĄD LEKARSKI 1975 32 Nr 7