Tragiczna wizja losu ludzkiego w "Antygonie", "Odprawie posłów greckich" i "Makbecie".











Piątek, 21 Kwietnia Imieniny obchodzą: Anzelm, Feliks, Bartosz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Renesans >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???



Gdzie jestSciaga.pl
?
















Tragiczna wizja losu
ludzkiego w "Antygonie", "Odprawie posłów greckich" i
"Makbecie".










kategoria:   J.polski
zakres:   Renesans
dodano:   1999-07-23




W państwie Kreona
panował terror kierowany przez absolutnego władcę. Tragedia
społeczeństwa polegała na niemożliwości przeciwstawienia się władcy
bez tragicznych konsekwencji - sądu skazującego wszystkich nieomal
na śmierć. Także przedstawiciele ludu - rada starszych - nie mieli
odwagi przeciwstawić się, będąc posłusznymi marionetkami. I w takich
okolicznościach przyszło żyć i realizować swój plan Antygonie.
Jej tragizm, a więc i człowieka chcącego dokonać własnego
wyboru, polega na przymusie działania w zgodzie z sumieniem i
wytycznymi własnej religii. Motywowana wysokim urodzeniem świadomie
popada w konflikt z silniejszym. Przeciwnik dysponuje jednak swoimi
niepodważalnymi racjami, jak choćby zachowanie spokoju w państwie, a
kieruje nim równe co do siły poczucie honoru i strach przed zdradą
ideałów. Z drugiej strony niedokonanie jasnego wyboru daje cień
nadziei na ocalenie, ale traci na tym honor i postanowienie
wypełnienia misji. Tragiczne jest w "Antygonie" uczestnictwo osób
trzecich w konflikcie na pozór pomiędzy dwojgiem ludzi. Taki jest
los Hajmona, stojącego między państwowym prawem wydanym przez
własnego ojca a ukochaną osobą, nadającą sens życiu młodego
człowieka. Także władca absolutny, z pozoru silniejszy, doświadcza
klęski własnej polityki. Jednak władcza duma nie pozwala na zmianę
decyzji, co doprowadza Hajmona do samobójstwa. Klęska Kreona jest
upadkiem koncepcji działania na rzecz społeczeństwa bez porozumienia
z nim. Na szkodę tego ostatniego działa wyraźnie Parys
Priamowicz. Otoczony dworskim przepychem, niesiony młodzieńczą
fantazją wykazuje tragiczną w skutkach krótkowzroczność. To, co
uderza nas, to ogrom cierpień Trojańczyków (scena po pokonaniu
Hektora) zasłonięty przez jedną kobietę. Sprawa to wstydliwa i
skandaliczna, lecz dla brawurowego i lekkomyślnego Parysa poczucie
winy nie istnieje. Tragizm potęguje znajomość wyroczni. To, co
Kochanowski chciał przekazać ku przestrodze, to uzależnienie losu
obywatela od interesów władzy, stworzonej przecież dla sprawnego
rządzenia państwem. Dostrzegamy tutaj tragizm człowieka kierowanego
zaspokajaniem niskich w końcu pokus, nie potrafiącego wyobrazić
sobie związku między doraźną przyjemnością własną a cierpieniem
licznych współobywateli. Sam proces dochodzenia do władzy
także potrafi być tragiczny zarówno dla aspiranta, jak i otoczenia
dworu. Traktuje o tym "Makbet", stanowiąc psychologiczne studium
zbrodniarza i procesów znieczulających go na krzywdę drugiego
człowieka. Szekspir dostrzega tutaj zabójczy wpływ ambicji
powodowanej zaborczą naturą tak mężczyzny, jak i kobiety, dla której
satysfakcji i ze strachu przed upokorzeniem bohater popełnia kolejne
zbrodnie. Niestety, zawsze znajdą się świadkowie lub chociaż ci,
którzy potrafią przejrzeć zamiary niedoświadczonego zbrodniarza;
także skazani są na unicestwienie. We wszystkich trzech
utworach dostrzeżemy niewinne wręcz początki późniejszych
tragicznych wydarzeń. Zło dokonywane drugiemu człowiekowi zaczyna
się najczęściej od spraw prozaicznych, co dodatkowo utrudnia
zaradzenie mu zawczasu. Jest to ważne o tyle, że nigdy tragedia nie
ogranicza się do sprawcy i bezpośredniej (planowanej) ofiary, ale
zatacza coraz szersze kręgi usiłując uniknąć swego ukarania - taka
jest natura ludzka.







Autor: Nieznany

Ocena : 4 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000