f) wypracowanie optymalnych propozycji decyzji i rozwiązań mających na celu właściwe i skuteczne wykorzystanie znajdujących się w dyspozycji sił i środków ratowniczych oraz korygowanie przebiegu działań,
g) korygowanie działań w ramach procesu ewakuacji oraz z zakresu pomocy społecznej i humanitarnej, stworzenia doraźnych warunków do przetrwania osób poszkodowanych, ze szczególnym zwróceniem uwagi na pomoc medyczną i opiekę psychologiczną,
h) uruchomienie w miarę potrzeb i możliwości punktów informacyjnych dla ludności,
i) koordynacja procedur związanych z dysponowaniem sił i środków na potrzeby akcji ratowniczych ze szczebla centralnego, w tym znajdujących się w dyspozycji Ministra Obrony Narodowej oraz ze źródeł zagranicznych,
j) wprowadzenie w życie pakietu aktów prawnych niezbędnych do zabezpieczenia warunków do właściwego kierowania przez właściwe organy działaniami prowadzonymi w celu zapobieżenia skutkom klęski żywiołowej i ich usunięcia,
k) przyjmowanie meldunków i informacji o stanie realizacji poszczególnych zadań,
l) opracowywanie raportu z prowadzonych działań.
Ostatnią fazą zarządzania kryzysowego jest faza odbudowy. Charakteryzuje się ona długim okresem w jakim są realizowane przedsięwzięcia oraz największymi nakładami finansowymi. Niejednokrotnie faza ta w sposób naturalny łączy się z fazą zapobiegania, kiedy możliwości przywrócenia infrastruktury technicznej wiążą się z dużymi nakładami finansowymi, uniemożliwiającymi szybką odbudowe oraz w przypadku kiedy środki są pozyskiwane z długoterminowych programów pomocowych, włącznie z programami zagranicznymi. Jak pokazują przykłady z ostatnich lat, w przypadku zniszczeń infrastruktury i środowiska, w wyniku odbudowy powinno się dążyć do podniesienia funkcjonalności urządzeń, instalacji, infrastruktury użytkowej, zwiększenia estetyki otoczenia, co w konsekwencji może przyczynić się do rozwoju regionu. W przypadku takiego postępowania sytuacja kryzysowa spowodowana określonym zagrożeniem staje się szansą dla regionu, miasta, swoistą wartością dodaną, podnoszącą poziom bezpieczeństwa ludności. Zadania i czynności w tej fazie zarządzania kryzysowego sprowadzają się do szacowania strat, dystrybucji środków pomocowych i dotacji celowych, odtworzeniem zdolności do prowadzenia działań przez wszystkie podmioty bezpieczeństwa, odtworzeniem infrastruktury i środowiska naturalnego oraz