3218343850

2. Wstępne przetwarzanie obrazu dłoni 17

[TF91, TK97, PraOl]. Najlepsze wyniki dla obrazów dłoni dały: Operator SobelTa, i Metoda Canny. Krawędzie wykryte na obrazie dłoni za pomocą tych operatorów przedstawiono na Rysunku 2.1.

Niestety, operacje opisane powyżej powodowały wykrywanie dla danego układu dłoni nie tylko zgiętych palców na tle śródręcza, ale również innych linii papilarnych (szczególnie głębokich bruzd śródręcza) jako krawędzi dla danego układu dłoni. Krawędzie rozpoznawane w obrębie dłoni dla dwóch różnych osób, przy różnych warunkach oświetlenia, obrazuje Rysunek 2.2.

Rysunek 2.2. Krawędzie wykryte operatorem Canny dla tego samego układu dłoni dwóch różnych osób przy zmiennych warunkach oświetlenia.

Dodatkowe krawędzie odpowiadające bruzdom papilarnym wydają się nieprzydatne w procesie rozpoznawania układu dłoni. Już w XIX w. wyniki badań Sir Francisa Galtona opublikowane przez The Royal Institution dowiodły, że układ linii papilarnych jest różny u poszczególnych osób (nawet u bliźniąt jednoj aj owych). I chociaż dotyczy to głównie linii papilarnych palców dłoni, pozostałe, głębsze bruzdy śródręcza również podlegają tej zasadzie. Co więcej, ponieważ bruzdy te mają różną orientację, już niewielkie zmiany kierunku oświetlenia dłoni powodują powstawanie cieni w innych bruzdach, co z kolei przekłada się na wykrywanie różnych krawędzi przez wspomniane operatory. Pewną poprawę sytuacji przyniosło zastosowanie przekształcenia rozmywania (ang. biur), zmniejszenia kontrastu