szermierka'’'
3. Sztuki walki
„By zrozumieć właściwie sztuki walki, należy wziąć pod uwagę ich filozoficzne metody na równi z ich fizycznymi technikami. Istnieje głębokie rozróżnienie pomiędzy systemem walki a sztuką walki. Niestety, korzenie sztuk walki straciły na znaczeniu, obecnie zaniedbano je lub całkowicie porzucono, \sztuki walki nie są sportem. Ktoś, kto poświęcał się sportowi takiemu jak koszykówka, tenis, piłka nożna lub futbol amerykański, które polegają na młodości, sile i szybkości, wybiera podwójną śmierć. Kiedy nie możesz już dłużej uprawiać tego sportu ze względu na utratę wymaganych cech, budzisz się rano bez zajęcia, które stanowiło centrum Twojego życia przez dwadzieścia pięć lat i jest to niepokojące i destabilizujące. Natomiast sztuki walki mogą i powinny być ćwiczone przez całe życie - one nigdy cię nie zostawią.”1 2
„Sztuki walki (niekiedy błędnie utożsamiane ze sportami walki i systemami
walki) są sposobami walki wręcz, czasami z użyciem broni białej. Podstawą nauki wszelkich sztuk walki jest trening, który zazwyczaj uczy umiejętności samokontroli wybuchów agresji, samoobrony, poprawia wydolność organizmu oraz redukuje poziom strachu.
Klasyfikacja rodzajów walk do konkretnych kategorii stała się punktem spornym wśród zainteresowanych ze względu na płynna granicę pomiędzy tymi kategoriami. Główną cechą rozgraniczającą kategorie jest cel trenowania danego rodzaju walki. Teoretycznym priorytetem w sztukach walki jest rozwój osobowościowo - duchowy. Sporty walki charakteryzują się chęcią zdobycia tytułu mistrza w turniejach sportowych. Z kolei systemy walki to formy stworzone dla potrzeb współczesnych armii, nastawione na szybką i skuteczną eliminację wroga. Płynność granic polega między innymi na przechodzeniu niektórych pierwotnie sztuk walki w sferę sportów walki (np. Judo, Taekwondo).
W ciągu XX wieku większość wiedzy, jaką świat zachodu zdobywał o sztukach walki, bazowała na kinematografii i stworzyła nieprawdziwy obraz sugerujący, że sztuki walki
13
http://Dl.wikiDedia.org/vviki/SDort walki z dnia 18.01.201 lr.
Fraguas J.M., Legendarni Mistrzowie KARATE, Warszawskie Centrum Karate. Warszawa 2008, s.5-6