32 Gry i zabawy - w świecie sztuki
32 Gry i zabawy - w świecie sztuki
Dwa krzesła, prześcieradło, sznurek do zawieszenia „kurtyny” i domowy teatrzyk gotowy. Na początku wspólnie odgrywajcie scenki przy użyciu kukiełek, maskotek i pacynek. Potem zachęć dziecko do tego, by się śmiesznie przebrało i recytowało wierszyki, śpiewało lub tańczyło przed wyimaginowaną publicznością. Wymyślcie śmieszną nazwę dla swojego teatru i zaproście na występ prawdziwych widzów.
Domowe teatry i muzyczne przyjęcia rozwijają kreatywność, a także wzmacniają pewność siebie przy występach przed publicznością. Można sfilmować występy, a po obejrzeniu nagrań zastanowić się, co można następnym razem zrobić lepiej. Umiejętność publicznego występowania przyda się w przyszłości.
Wykonane wcześniej „grzechotanki" przydadzą się do występów scenicznych. Zróbcie też inne instrumenty, np. gitarę - naciągając gumę na pudełko.
Gdy dzieci przygotują przedstawienie, koncert lub pokaz magii, obejrzyj z uwagą końcowy efekt ich pracy. Pogratuluj dzieciom! Klaszcz!
Bawcie się w przedstawianie różnych zdarzeń, czynności i uczuć jedynie za pomocą gestów i mimiki twarzy. Na początku pokaż dziecku kilka czynności, takich jak:
Pantomima
Co należy zrobić
otwieranie nieistniejących drzwi, picie mleka z nieistniejącej szklanki, podnoszenie ciężarów, spacer w czasie wichury, zakładanie nieistniejącego swetra, chodzenie boso po gorącym chodniku, brodzenie w wodzie lub biocie.
Potem „powyglupiajcie się” nieco przed lustrem, strojąc różne miny. Użyjcie farb do malowania twarzy.
Gdy dziecko już wie, na czym polega pantomima, bawcie
się w odgadywanie przedstawianej czynności. Na płycie CD w banku
zabaw znajdziecie także propozycje dodatkowych zabaw.
Pantomima zachęca dziecko do obserwowania, naśladowania, aktorstwa, a także zwiększa świadomość możliwości własnego ciała i uczuć. Zachęca też do zadawania pytań i rozwija wyobraźnię.
Obserwujcie gesty mima - tu czar sztuki się zaczyna: nieme śpiewy, wdzięczne pląsy.. Usteczkami pokaż dąsy!
Inteligencja: wizualno — przestrzenna, intraperionalna
Nagraj odgłosy z otoczenia, np. skrzypienie drzwi, odgłos przełykania płynu itp. - pomogą w wyobrażeniu sobie tego. co macie odegrać. Przedstawiajcie w pantomimie wierszyki - przy pomocy „czarodziejskiej różdżki" zamień dziecko w wybraną postać.
Zachęcaj dziecko do przedstawiania w pantomimie takich uczuć, jak: duma, nieśmiałość, złość, strach, radość, zmęczenie, ochota, zaciekawienie, wstyd. Taka zabawa uczy dziecko odczytywania emocji innych osób.
20