3329133012

bezrobotnych ( w szczególności pod względem zróżnicowanych, lecz stosunkowo wysokich zasiłków dla bezrobotnych, powszechnych i obligatoryjnych zasiłków dla absolwentów). Niewątpliwie oddziaływało to stymulująco na wzrost bezrobocia, generując dodatkowo bezrobocie z wyboru. Z kolei w następnych latach na ograniczenie tego wzrostu oddziaływało zaostrzenie tych przepisów. W 1996 roku na statystyczny spadek bezrobocia wpłynęły znacząco dwa uwarunkowania, tj.: pozbawienie uprawnień do pobierania zasiłków bezrobotnych absolwentów szkół, oraz wyraźne zwiększenie częstotliwości testowania bezrobotnych w zakresie gotowości do pracy i rygorystyczne pozbawianie ich uprawnień do zasiłku w razie negatywnego wyniku tej weryfikacji.

Rola państwa sprowadza się do poprowadzenia odpowiedniej polityki przeciwdziałania zjawisku bezrobocia. Oprócz środków pasywnych, stosowane są aktywne formy walki z bezrobociem i przeciwdziałania jego skutkom. Są to roboty publiczne, prace interwencyjne, pożyczki na tworzenie nowych miejsc pracy, przekwalifikowania i szkolenia. Pozytywnym zjawiskiem jest wzrost efektywności szkoleń, wyrażający się wzrostem udziału bezrobotnych podejmujących pracę po ich ukończeniu.

Obecnie wiele miejsca poświęca się zjawisku bezrobocia w prasie, mediach. Utrata pracy może bowiem dotknąć każdego lub osób z najbliższego otoczenia. Bezrobocie okazało się istotnym czynnikiem sprawczym szybkiej degradacji ekonomicznej jednostki i rodziny, potęguje biedę i rozszerza sferę społecznego ubóstwa.

- 3 -Strona 3 z 104Utworzony przez Konrad Kamiński