3329133204

plastycznym. Naprężenie uplastyczniające metalu może być reprezentowane przez sumę składowej atermicznej (<tg) i cieplnej (er*) [78]:

<r_p = (T_a + a *    (1.8)

Składowa atermiczna reprezentuje naprężenie potrzebne do pokonania przeszkód dalekiego zasięgu - głównie granic ziam. Składowa cieplna reprezentuje efekty pochodzące od defektów punktowych i liniowych tj. przeszkód, które mogą być pokonane dzięki energii cieplnej. Składowa tq może być wyrażona za pomocą następującego równania:

^aa ⁼ kp' ²    (1-9)

gdzie p jest gęstością dyslokacji ruchomych.

Powstawanie pasm ścinania może być wspomagane przez koalescencję nanoziam, która została zaobserwowana przez Wanga [135].

Rys. 1.14 Mechanizm koalescencji ziam [78],

Rys. 1.14 schematycznie przedstawia, w jaki sposób sąsiadujące ze sobą równoosiowe nanoziarna mogą, podczas rotacji, tworzyć wydłużone ziarna, które działają jako uprzywilejowane ścieżki dla odkształcenia plastycznego, ponieważ umożliwiają bardziej rozległy ruch dyslokacji. Na rysunku główne orientacje poślizgu i ich rotacje w ziarnach zaznaczone zostały odcinkami.

1.3.1.6 Źródła i ujścia dyslokacji w granicach ziam

Gdy wielkość ziarna maleje do poziomu nano, dyslokacje bez przeszkód mogą przemieszczać się w ich wnętrzu. Tak więc, dyslokacje wyemitowane z granicy po jednej stronie ziarna, mogą zanikać w przeciwległej granicy. Zjawisko to, przedstawione schematycznie na Rys. 1.15, zostało po raz pierwszy zaobserwowane dzięki symulacji metodą Dynamiki Molekularnej (MD) i zostało analitycznie opisane przez Liao [59,60] oraz Asaro [3]. Autorzy wykorzystali podejście energetyczne, w

21