Tablica 2. Wartości współczynnika c
Rodzaj nitek |
c | |
Przędza lniana |
czesankowa, przędziona na mokro, o średnich masach liniowych |
1,11 |
zgrzebna, przędziona na mokro, o średnich masach liniowych |
1,16 | |
czesankowa, przędziona na sucho |
1,20 | |
Przędza bawełniana |
1,24-1,26 | |
Przędza wełniana |
czesankowa cienkowłóknista |
1,27 |
czesankowa grubowłóknista |
1,32 | |
zgrzebna |
1,36 | |
Jedwab |
wiskozowy krepowy |
1,03 |
wiskozowy osnowowy |
1,20 | |
naturalny surowy |
1,40 | |
octanowy |
1,48 | |
poliamidowy |
1,50 |
Obliczając średnicę tej samej przędzy za pomocą poszczególnych wzorów otrzymuje się różne wartości. Poniżej podano wyniki obliczeń średnicy dla przędzy bawełnianej osnowowej 15,6 x 1 tex, rm =1060, przędzy bawełnianej wątkowej 15,6 x 1 tex, Tm = 840 oraz przędzy wełnianej zgrzebnej osnowowej 100 x 1 tex, Tm =350.
Podstawa obliczeń |
Średnica przędzy, mm | ||
bawełniana |
wełniana | ||
do |
dw |
d0 | |
Wzór Turnera |
0,130 |
0,140 |
- |
Wzory van Issuma i Chamberlaina |
0,128 |
0,162 |
0,514 |
Wzór Ashenhursta |
0,155 |
0,155 |
0,430 |
Najczęściej przy wyznaczaniu średnicy nominalnej stosuje się zależność Ashenhursta. Jest ona znacznie prostsza od pozostałych, a ponadto wyniki tak uzyskane lepiej oddają wymiary poprzeczne przędzy odkształconej zarówno w czasie wszystkich procesów przerobu, jak i w samej tkaninie.
Jeżeli zbliżać do tkaniny dwie równoległe płaszczyzny, aż do zetknięcia się z jej powierzchnią, to mogą wystąpić dwa zasadnicze przypadki.
16