3329133328

1.5. Zagęszczenie tkaniny nitkami

1.5.1. Liczność nitek w tkaninie

Obok gęstości (masy właściwej) wyrobu - przyjmowanego jako materiał jednorodny - w analizie strukturalnej tkaniny wprowadzono też inne pojęcia oddające zagęszczenie wyrobu nitkami. Nitki każdego z układów są zwykle równomiernie rozłożone w tkaninie. Odległość jednej nitki od drugiej może być określona tzw. podziałką (rys. 1): A₀ - podziałka nitek osnowy, mm; A_w-podziałka nitek wątku, mm.

Zagęszczenie tkaniny poszczególnymi układami nitek określa się z zależności:

go

100

A₀ ’

nitek /100 mm

(7a)

(7b)

100 ■ ,

g =-, nitek /100 mm

A,

gdzie:

g₀,g_w * odpowiednio liczność osnowy oraz wątków, a więc liczba nitek odpowiedniego układu przypadającego na 100 mm tkaniny. Liczność nitek jest parametrem mierzonym, szczególnie podczas technologicznej kontroli prawidłowości budowy wyrobu.

1.5.2. Zapełnienie powierzchniowe tkaniny

Przy charakteryzowaniu zagęszczenia tkaniny licznością nitek nie uwzględnia się ich grubości, a więc nie stwarza się podstaw do takiej oceny struktury', która mogłaby być pomocna do określenia wielkości prześwitów. Dlatego wprowadzono względną wartość zagęszczania wyrobu, nazywając ten nowy parametr zapełnieniem powierzchniowym tkaniny Z.

Na rysunku 5 przedstawiono rzut prostopadły tkaniny na płaszczyznę równoległą do tej powierzchni. Rozpatrujemy prostokąt BHFM. Jego powierzchnia, a więc i elementu tkaniny, wynosi

S_tk = BH ■ BM - BH - A_a

Analizowany element tkaniny jest tylko częściowo zakryty nitką osnowy (powierzchnia zakreskowana liniami pionowymi). Powierzchnia pokryta osnową wynosi

S_a = BH ■ BL = BH ■ d_Q

Procentowy stosunek obu powierzchni nosi nazwę zapełnienia powierzchniowego tkaniny lub wprost zapełnienia osnową

19