Przygotowałem ten zbiór gier, bo sam go potrzebowałem. Wprawdzie opublikowano już kilka zbiorów ćwiczeń szkoleniowych, jednak proponowane w nich gry, z punktu widzenia moich potrzeb, wydają się zbyt ograniczone w odniesieniu do niektórych problemów, na przykład budowania zespołu, przywództwa, umiejętności menedżerskich. Są też najczęściej skierowane do konkretnych grup odbiorców, takich jak studenci aktorstwa (Brandes 1982), uczniowie (Bond 1988) lub osoby niepełnosprawne (Remocker i Storch 1979). Inne nie zostały jak dotąd opublikowane (Pfeiffer i Jones 1974-1983). W dostępnych zbiorach ćwiczeń szkoleniowych z rzadka wspomina się o plusach i minusach stosowania gier na szkoleniach, podobnie jak i o sposobach najlepszego ich wykorzystania czy problemach, jakie mogą się w związku z nimi pojawić. Wreszcie, z trudem można znaleźć taki zbiór, w którym gry zostałyby usystematyzowane pod kątem ich celu - co pozwalałoby na łatwe odszukanie takiej gry, która pomogłaby osiągnąć obrany cel. Zdawało mi się, że spostrzeżenia, jakie poczyniłem podczas praktycznego korzystania z gier, bez trudu zamienię na wskazówki, które byłyby pomocne innym. To był błąd - okazało się, że wymagało to wiele wysiłku!
Przygotowując ten zbiór, chciałem się podzielić swoim entuzjazmem dla wykorzystania gier podczas szkoleń. Oczywiście gry nie są jedyną metodą szkolenia, ale mam nadzieję, że dzięki tej publikacji uda się zmienić błędne mniemanie wielu ludzi, również niektórych trenerów, którzy uważają, że gry są dobre tam, gdzie przedmiotem szkolenia są zagadnienia psychologiczno-społeczne, tj. rozwój osobowości czy umiejętności interpersonalnych, ale nie powinny być stosowane na poważnych szkoleniach z zakresu rozwijania specjalistycznych umiejętności zawodowych.
11