3220342769

LABORATORIUM PKM

Temat: Pomiar strat mocy w śrubowych mechanizmach podnoszenia

1.2 Sprawność gwintu i samohamowność

Sprawność gwintu % wyznacza się jako stosunek pracy użytecznej L_u do pracy włożonej L_Wl przy czym pracę odnosi się do jednego obrotu śruby (nakrętki):

_ L_u Q h    Q n-d_s tgy    tgy

’’^g~ L„    2ff-0,5-dj -Q-tg{y+p’) ~ tg(y+p')

Połączenie śrubowe jest samohamowne, gdy dowolnie duża siła Q, obciążająca śrubę, nie powoduje jej obrotu. Sytuacja taka występuje wówczas, gdy y< p\ Zależność ta jest określana jako warunek samohamowności gwintu. Na granicy samohamowności yśp’ sprawność pary gwintowej wynosi [1]: tgp" i , 1-to¹/>' 1 1 , ? ,

Gwinty samohamowne mają niską sprawność (rys. 3) wynoszącą q_g < 0,5 (< 50%). Maksymalną sprawność pary gwintowej można obliczyć rozwiązując równanie dr\/dy = 0, co odpowiada kątowi wzniosu gwintu y_gmax ⁼ 45° — p’12 [1],

W gwintach samohamownych kąt wzniosu gwintu wynosi 1,5 - 5°; stosuje się je w połączeniach spoczynkowych oraz w mechanizmach, które muszą być samohamowne (np. w podnośnikach śrubowych).

Instrukcja do zajęć laboratoryjnych 5

1

CEL I ZAKRES ĆWICZENIA

Celem ćwiczenia laboratoryjnego jest utrwalenie oraz pogłębienie wiedzy dotyczącej połączeń gwintowych i mechanizmów śrubowych. Cel ten realizowany będzie poprzez wykonanie następujących zadań badawczych:

-    porównanie pracy włożonej przy podnoszeniu i opuszczaniu ciężaru, w dwóch mechanizmach śrubowych o gwintach: o zarysie prostokątnym i trójkątnym;

-    wyznaczenie ogólnej sprawności mechanizmu śrubowego;

-    porównanie eksperymentalnie wyznaczonych wartości sprawności mechanizmu z wartościami teoretycznymi;

-    ocena możliwych źródeł różnic wyników pomiarów oraz obliczeń.