348068964

51

Wspomnienia

W 1935 roku uzyskał stopień magistra filozofii i dyplom nauczyciela szkół średnich. Podczas okupacji, dzieląc los konspiratora, a jednocześnie inspiratora i kreatora kultury narodowej — podobnie jak wielu polskich nauczycieli — uczył na tajnych kompletach. Po ustaniu działań wojennych związał się z Rabką, gdzie pracował w Państwowym Seminarium dla Wychowawczyń Przedszkoli, fam był jednym z organizatorów wzorcowej pracowni metodycznej dla wychowawczyń przedszkolnych z całego ówczesnego powiatu nowotarskiego i niezwykle prężnie działającej sekcji pedagogicznej ZNP. Sekcja ta w roku szkolnym 1953/54 nawiązała bliższy kontakt z redakcją miesięcznika „Wychowanie w Przedszkolu". Doszło nawet do wielce znaczącego spotkania jej członków z redaktorami tego czasopisma Zofią Topińską i Marią Fiedler, którego celem było przedyskutowanie problemu praktyk pedagogicznych w terenie oraz ujednolicenia formy pisania konspektów zajęć z dziećmi przedszkolnymi, obowiązującej później w całej Polsce. W 1954 roku Władysław Jan Dyner wraz z Zofią Mrowec, nauczycielką seminarium rabczańskiego, został zaproszony na zjazd korespondentów i autorów „Wychowania w Przedszkolu”, który odbył się w Warszawie. Jego udział w Zjeździe był wielkim wydarzeniem dla całego środowiska lokalnego, środowiska społecznego, w którym przebywał i pracował. Przez wiele lat utrzymywał stałe kontakty z redakcją „Wychowania w Przedszkolu” publikując artykuły, sprawozdania, szkice, a także biorąc udział w dyskusjach i spotkaniach korespondentów. Warto również nadmienić, że w' 1958 roku ówczesne Ministerstwo Oświaty stosownym zarządzeniem wytypowało rabczański zakład kształcenia dla wychowawczyń przedszkoli funkcjonujący już pod oficjalną nazwą Liceum Pedagogiczne dla Wychowawczyń Przedszkoli, do udziału w realizacji programu eksperymentalnego UNESCO, którego celem było nawiązanie kontaktów młodzieży polskiej z rówieśnikami z innych krajów, wzajemne poznanie się, a także poznanie historii, tradycji i kultury krajów ich pochodzenia. Przez szereg lat Ministerstwo Oświaty organizowało w rabczańskiej szkole, wakacyjne kursy dla wychowawczyń przedszkoli, na których m.in. Władysław Jan Dyner prowadził interesujące wykłady i ćwiczenia.

Aktywność inicjatora i wspaniałego organizatora tego rodzaju form doskonalenia kadry pedagogicznej — późniejszego autora Zabaw tematycznych dzieci w domu i przedszkolu — nie ograniczała się bynajmniej do skromnej, choć pasjonującej i satysfakcjonującej działalności nauczycielskiej. Zaznaczyła się ona bowiem także na niwie działalności kulturalnej (zwłaszcza artystycznej i turystycznej) oraz społecznej. Ta ostatnia wiązała się szczególnie z objęciem funkcji przewodniczącego ogniska ZNP powołanego przy Państwowym Liceum dla Wychowawczyń Przedszkoli w Rabce. Dodam, iż od 1953 roku współpracował także z Wojewódzkim Oddziałem Kadr Oświatowych w Krakowie, pełniąc funkcję przewodniczącego podsekcji przedmiotów pedagogicznych dla nauczycieli liceów i wychowawczyń przedszkoli. Brał też aktywny udział w pracach Departamentu Wychowania Przedszkolnego w Ministerstwie Oświaty. Często uczestniczył w rozlicznych spotkaniach, zjazdach, konferencjach i dyskusjach. W 1953 roku na prośbę ówczesnego Ministerstwa Oświaty opracował zestaw pytań z zakresu psychologii do egzaminów promocyjnych dla liceów pedagogicznych dla wychowawczyń przedszkoli. Nawiązał też stałą współpracę z Instytutem Pedagogiki w Warszawie, w ramach której, uczestnicząc w Komisji Programowej Psychologów, przygotował projekt zmian i poprawek do programu nauczania psychologii w liceach pedagogicznych dla wychowawczyń przedszkoli.

W 1958 roku Władysław Jan Dyner przeniósł się do Krakowa i rozpoczął pracę jako nauczyciel akademicki Wyższej Szkoły Ptda-