w pokojowej koegzystencji ludzi. Kapitalizm więc najbardziej sprzyja pokojowi, socjalizm zaś wojnie. Jego siła argumentów brała się z tego jak rozumiał on naukę ekonomii, „właściwe podejście do problemów ekonomicznych musi rozpocząć się od badania aktów wyboru; ekonomia staje się częścią - jak dotąd najbardziej rozwiniętą -uniwersalnej nauki, jaką jest prakseologia”32. To właśnie prakseologia - czyli nauka o ludzkim działaniu, a także czas i związana z działaniem niepewność były dla Misesa głównym przedmiotem badań ekonomisty. Krytykował przy tym zamiłowanie niektórych ekonomistów do wszelkiego rodzaju wykresów, wzorów i tabelek. Ludzkiego działanie nie należy badać jedynie metodami matematycznymi i logiką będącą następstwem historii gospodarczej, gdyż ludzie w swoich działaniach kierują się różnorodnymi czynnikami, których nie sposób zawrzeć we wzorze i wykresie matematycznym. Ekonomia w rozumieniu Misesa to system jednolity i kompletny. Nie można rozpatrywać jej tylko pod względem jakiegoś określonego elementu, gdyż każde działanie pociąga za sobą konsekwencję dla całego systemu. Ekonomia w końcu, nie odpowie nam na pytanie, co jest moralne a co niemoralne, „...ekonomia jest nauką teoretyczną i powstrzymuje się od sądów wartościujących. Jej zadaniem nie jest wskazywanie ludziom, do jakich celów powinni dążyć. Jest to nauka o tym, jakich środków należy użyć, żeby osiągnąć obrane cele, a nie o tym, jakie cele sobie wyznaczać. Podstawowe decyzje, ocena i wybór celów znajdują się poza zakresem badań nauki. Nauka nigdy nie mówi człowiekowi, jak powinien postępować, wskazuje mu tylko, co musi zrobić, jeśli chce osiągnąć określony cel”33.
Ludwig von Mises podczas swojej kariery naukowej napisał ponad 150 artykułów i ponad 20 książek wydanych w wielu językach.
Jego najdonioślnejsze dzieła to:
1. „Teorie des Geldes und der Umlaufsmittel” (tłum, „Teoria pieniądza i kredytu”), pierwsze wydanie w 1912 roku - w tej książce wyłożył swoją teorię pieniądza, powiązał go z rynkiem i działającym na nim mechanizmami popytu i podaży. Omówił także cykle koniunkturalne będące następstwem inflacji monetarnej, powodowanej przez złą politykę rządów kreujących ekspansje kredytową i podaż pustego pieniądza. Gospodarka, od sztucznie wykreowanego boomu gospodarczego, przechodzi w końcu do stanu gwałtownego załamania. Praca ta rozsławiła Misesa na całą Europę, spotkała się
32 L. von Mises, Ludzkie działanie. Traktat o ekonomii, Warszawa 2007, s. 3.
33 Ibidem, s. 8.
19