357503236

karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi uzupełniający Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej stanowi zdecydowany krok w kierunku współpracy międzynarodowej w tej dziedzinie”, zaś w punkcie 6 dodatkowo podkreślono: „Ważna praca wykonana przez organizacje międzynarodowe, w szczególności ONZ, musi być uzupełniona przez pracę Unii Europejskiej”.

Decyzja ramowa nakazuje wprowadzenie karalności podżegania do przestępstwa handlu ludźmi, pomocnictwa w jego popełnieniu, współudziału w nim lub usiłowaniu jego popełnienia.

Sankcje za handel ludźmi muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Przepisy decyzji ramowej mają na celu szczególną ochronę dzieci, co wyraża się we wprowadzeniu definicji „ofiary szczególnie wrażliwej” oraz zaostrzeniu sankcji karnej w przypadku popełnienia wobec niej przestępstwa o charakterze seksualnym, tj., gdy ofiara, według prawa krajowego, nie osiągnęła wieku dojrzałości płciowej a przestępstwo popełniono w celu wyzysku prostytucji innych osób lub innych form wykorzystania seksualnego, w tym pornografii, kara maksymalna nie może być niższa niż osiem lat pozbawienia wolności.

Pozostałe przypadki okoliczności obciążających dotyczą po pierwsze, narażenia życia ofiary poprzez świadome zachowanie sprawcy bądź jego rażące zaniedbanie; po drugie, popełnienia przestępstwa z użyciem poważnej przemocy lub wyrządzenia ofierze poważnej szkody; po trzecie, popełnienia przestępstwa handlu ludźmi w ramach organizacji przestępczej. Podobnie, jak w Protokole ONZ, decyzja ramowa 2002/629/WSiSW przewiduje odpowiedzialność osób prawnych i rodzaje sankcji karnych.

Kolejnym dokumentem jest decyzja ramowa Rady Unii Europejskiej (2004/68/WSiSW) z 22 grudnia 2003 r. w sprawie zwalczania seksualnego wykorzystywania dzieci i pornografii dziecięcej (Dz. U. UE L 13 z 20 stycznia 2004 r.).

W decyzji ramowej wskazuje się, że „pornografia dziecięca (...) upowszechnia się poprzez wykorzystanie nowych technologii i Internetu” i oznacza materiał zawierający treści pornograficzne, który przedstawia lub prezentuje po pierwsze, rzeczywiste dziecko uczestniczące w czynności wyraźnie seksualnej lub poddające się takiej czynności; w tym lubieżne okazywanie narządów płciowych lub miejsc intymnych dziecka; po drugie, prezentuje rzeczywistą osobę, która sprawia wrażenie, że jest dzieckiem, uczestniczącą lub poddającą się w takiej czynności; po trzecie, prezentuje realistyczne obrazy nieistniejącego dziecka (art. 1).

Ponadto, decyzja ramowa 2004/68/WSiSW określa rodzaje przestępstw związanych z seksualnym wykorzystaniem dzieci, do których zalicza zmuszanie dziecka do prostytucji lub udziału w przedstawieniach pornograficznych lub czerpanie z tego zysku, albo wykorzystywanie dziecka w inny sposób do takich celów; nakłanianie dziecka do takich czynności oraz uczestnictwo w czynnościach o charakterze seksualnym z udziałem dziecka, przy czym sprawca popełnia ten czyn w związku z użyciem przymusu, siły lub groźby bądź w zamian za pieniądze lub inne wynagrodzenie jako opłatę za udział dziecka w czynnościach o charakterze seksualnym, bądź poprzez wykorzystanie stosunku zaufania, władzy lub wpływu na nie.

Natomiast do przestępstw związanych z pornografią dziecięcą zalicza się: produkcję pornografii dziecięcej; dystrybucję, rozpowszechnianie lub przesyłanie materiałów z pornografią dziecięcą; dostarczanie lub udostępnianie takich materiałów, jak również nabywanie lub posiadanie takich materiałów.

Podżeganie do popełnienia wyżej wymienionych czynów, pomocnictwo w nich oraz usiłowanie ich popełnienia są karalne.

16