4.2. Wyznaczanie ciepła topnienia i krzepnięcia oraz stopnia krystałiczności polimerów
Zasada pomiaru ciepła topnienia przy użyciu metody DSC jest następująca: między polem piku badanego polimeru As o masie ms i jego ciepłem topnienia AHms istnieje zależność:
msAHms = KAS
gdzie K jest stałą kalorymetru DSC. Substancją wzorcową jest najczęściej ind (AHmr=28,462 J/g, Tmr=156,6°C). Próbkę indu o masie mr ogrzewa się z taką sama szybkością, jak próbkę polimeru. Dla indu powyższa zależność ma postać:
ntrAHmr - KAr
Dzieląc stronami oba równania otrzymuje się: a
Arms
gdzie Ar - pole pod krzywą DSC indu.
Przystępując do serii pomiarów wykonuje się najpierw kalibrację przy użyciu indu (lub innych wzorców), a następnie przeprowadza się pomiary dla próbek substancji badanych.
Ciepło topnienia badanego polimeru wyznaczane jest z pola powierzchni piku krzywej DSC-rys. 18.
OSCWWłTig
Związki wielkocząsteczkowe są zasadniczo układami dwufazowymi złożonymi z obszarów amorficznych i krystalicznych oraz wielu struktur pośrednich pomiędzy stanem