3617207846

uzwojeniem, zwory, która pod wpływem siły elektromagnetycznej większej od siły mechanicznej sprężyny zwracającej zostaje przyciągnięta do rdzenia oraz z zespołu zestyków (zazwyczaj zwiernych i rozwiemych).

Przekaźnik na prąd przemienny ma rdzeń wykonany z blach w celu ograniczenia strat na prądy wirowe. Pierścień zwarty osadzony na rdzeniu powoduje rozkład głównego strumienia magnetycznego na dwie składowe przesunięte w czasie, dzięki czemu usunięte jest brzęczenie przekaźnika spowodowane przemiennością prądu zasilającego.

Wytwarzane przemienne siły elektromagnetyczne działające na zworę są względem siebie przesunięte w fazie i siła wypadkowa działająca na zworę przekaźnika ma przebieg pulsujący o wartości zawsze większej od zera.

W przypadku wykonania przekaźnika pośredniczącego elektromagnetycznego na prąd stały stosuje się rdzeń pełny o przekroju okrągłym z miękkiego żelaza dla uniknięcia pozostałości magnetycznej powodującej przylepianie się zwory.

Pewną odmianę przekaźników elektromagnetycznych na prąd stały stanowią przekaźniki pośredniczące o opóźnionym działaniu. W niektórych przypadkach bowiem jest pożądane, aby przekaźnik działał z pewną zwłoką czasową, potrzebną bądź do podtrzymania tego przekaźnika, bądź w celu zapewnienia określonej kolejności przełączania obwodów sterujących i sygnalizacyjnych. Taka zwłoka zwykle jest uzyskiwana przez nałożenie na rdzeń magnetyczny pierścienia miedzianego o odpowiednio dobranych wymiarach. Z chwilą przerwania obwodu wzbudzenia przekaźnika zanika strumień magnetyczny. Zmiana strumienia powoduje powstanie w pierścieniu miedzianym SEM samoindukcji i prądu wytwarzającego strumień magnetyczny o kierunku zgodnym z zanikającym strumieniem. Zjawisko to opóźnia zmniejszanie się wartości wypadkowego strumienia magnetycznego do wartości niezbędnej do przytrzymania zwory przez określony czas, od chwili przerwania obwodu wzbudzenia przekaźnika.

Czasy zadziałania przekaźników pośredniczących, wykonanych jako elektromagnetyczne ze zworą przyciąganą, zawierają się zwykle w przedziale 20 - 100 ms w zależności od typu i liczby posiadanych zestyków. Są to czasy stosunkowo długie, jeśli uwzględnić fakt istnienia rozwiązań układów EAZ o całkowitym czasie działania poniżej 10 ms. Dla tych rozwiązań muszą być również stosowane szybkie przekaźniki pomocnicze pośredniczące (np. jako człony wyjściowe układów EAZ o odpowiedniej zdolności łączeniowej). Znalazły tu zastosowanie tzw. przekaźniki elektromagnetyczne kontaktronowe, które wykonywane są w postaci hermetycznie zamkniętej rurki szklanej, wewnątrz której znajdują się dwa styki ruchome z materiału magnetycznego. Rurka jest wypełniona gazem obojętnym i objęta jest uzwojeniem, które pod wpływem wzbudzenia wytwarza osiowe pole magnetyczne powodujące zmianę położenia styków i ich połączenie.

5