3623316828

Geriatria

Tetracykliny

zmniejszenia skuteczności aminoglikozydów.

Jednoczasowe podawanie makrolidńw z inhibitorami CYP3A4 zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych makrolidów. Podobnie inhibicja metabolizmu leków, w której uczestniczy CYP3A4, przez erytromycynę, dawercy-nę i klarytromycynę zwiększa ryzyko indukcji działań niepożądanych powodowanych przez stosowane leki.

Niewielkie ryzyko interakcji farmakokine-tycznych związane jest ze stosowaniem roksy-tromycyny, spiramycyny i azytromycyny.

Erytromycyna i klarytromycyna wykazują zdolność do wydłużania odstępu QT w zapisie EKG. Ryzyko to jest spotęgowane, jeśli równocześnie z makrolidami podaje się inne leki mogące podobnie jak makrolidy wydłużać odstęp QT. Dotyczy to zwłaszcza leków prze-ciwarytmicznych, cizaprydu, leków przeciw-psychotycznych (przede wszystkim klasycznych) oraz leków, które mogą indukować hipokaliemię (diuretyki pętlowe, glikokortyko-steroidy stosowane systemowo, leki przeczyszczające). Stosując klarytromycynę, należy pamiętać o jej interakcjach z dabigatranem i ry-waroksabanem, a także o tym, że w przypadku łącznego podawania z amlodypiną, felodypiną i lerkanidypiną zwiększa się znacznie ryzyko wystąpienia ostrej niezapalnej niewydolności

Wiadomo również, że przyjmowanie azytromycyny wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zaburzeń rytmu serca. Azytromy-

tów leczonych z powodu zaburzeń rytmu serca

i przyjmujących leki, które mogą wykazywać potencjał proarytmiczny.

Makrolidy zwiększają biodostępność digok-syny z przewodu pokarmowego.

Leki z grupy antac da rn n ejs ają b odostęp-ność makrolidów z przewodu pokarmowego.

Interakcje fluorochinolonów z innymi równocześnie stosowanymi lekami

Ciprofloksacyna podczas jednoczesnego podawania z teofiliną może zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych i toksycznych teofiliny. Nasila również działanie antykoagu-lacyjne warfaryny.

Podczas łącznego stosowania fluorochinolonów z NLPZ, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku, zwiększa się ryzyko wystąpienia drgawek. Fluorochinolony wydłużają okres pól-trwania diazepamu i kłaorazepatu. W takich sytuacjach należy zmniejszyć częstotliwość stosowania opisanych benzodiazepin. Ciprofloksa-

^y Fluorochinolony zmniejszają skuteczność doustnej hormonalnej antykoncepcji.

Z kolei norfloksacyna nasila efekt przeciw-zakrzepowy pochodnych kumaryny i działa an-tagonistycznie w stosunku do nitrofurantoiny oraz furazydyny, dlatego nie należy jednocza-sowo stosować tych leków.

Leki z grupy antacida zmniejszają biodostępność fluorochinolonów z przewodu pokarmowego.