3624816608

10

tętniaków pękniętych, jednej trzeciej tętniaków objawowych, natomiast nie występuje w ścianie zdrowego naczynia (68,74,97). Inne możliwe czynniki infekcyjne to: Helicobacter pylorii, Brucella, Salmonella, Mycobacterium Tuberculosis, Treponema Pallidum. Wspomniane enzymy proteolityczne są wytwarzane przez neutrofile i makrofagi. Ponadto udział biorą limfocyty T i B i wytwarzane przez nie interleukiny. Szczególną rolę przypisuje się IL-1, która zwiększa aktywność kolagenazy; TNF-a, który stymuluje angiogenczę, a w konsekwencji zwiększenie naciekania błony środkowej przez komórki zapalne. W ścianie tętniaka stwierdza się także obecność , IL-6, INF-y i IL-8. Cytokinom tym przypisuje się rolę zaburzania równowagi między syntezą a degradacją białek substancji międzykomórkowej. Do powstawania tętniaków predysponują także choroby zapalne naczyń, takie jak choroba Takayasu i Behęcta (78). W około 10% wszystkich tętniaków stan zapalny jest tak nasilony, że nazywa się je tętniakami zapalnymi (ang. mycotic aneurysms, inflammatory aneurysms).

Czynniki genetyczne

Znane jest powiązanie między występowaniem tętniaka aorty brzusznej, a mutacjami w zakresie genów położonych na długim ramieniu 16 chromosomu. W przypadku zaistnienia mutacji w którymś z tych genów dochodzi do syntezy białka o zmienionej budowie oraz mniejszej wytrzymałości niż białko prawidłowe. Tak osłabiona ściana naczynia łatwo ulega deformacji pod wpływem ciśnienia krwi. Zmutowany gen może być dziedziczony, prowadząc do rodzinnego występowania tętniaków. Według niektórych badań nawet 15-19% chorych posiada przynajmniej jednego krewnego pierwszego stopnia z tętniakiem (15). Istnieje kilka opisanych zespołów genetycznych, u podłoża których leży defekt włókien tkanki łącznej predysponujący do występowania tętniaków aorty. Najbardziej znane to zespół Marfana („pająkowata” sylwetka, i charakterystyczny tętniak rozwarstwiający łuku aorty) i Ehlersa - Danlosa (bardzo rozciągliwa skóra, wiotkie powięzie i więzadła). Część białek budujących błonę środkową jest identyczna z tymi, które wchodzą w skład powięzi mięśni i więzadeł. Wyjaśnia to fakt częstego współistnienia przepuklin (szczególnie pachwinowych) i wad narządu ruchu obok tętniaków aorty (23,56). Do