Rys. 1 Schemat układu recyrkulacji powietrza podmuchowego. 1- wentylator podmuchowy, 2-wentylator recyrkulacji powietrza [2],
Zasysanie powietrza recyrkulacyjnego odbywa się częściowo przez ostatnią strefę podmuchową kotła, która została fizycznie odseparowana od reszty podrusztowej przestrzeni powietrznej, a częściowo przez przedostatni z lei żużlowych. Program pomiarów obejmował trzy stany pracy kotła:
• Wyłączony system recyrkulacji, przy czym pomiar ten posłużył jako stan odniesienia dla dwóch pozostałych przypadków,
• Normalnie funkcjonujący system recyrkulacji powietrza,
• System recyrkulacji funkcjonujący przy zwiększonym wysterowaniu falownika wentylatora recyrkulacyjnego przy jednoczesnej zmianie wysterowania falowników wentylatorów podmuchowych, tak by ogólny stosunek nadmiaru powietrza w kotle pozostawał niezmienny.
Główny punkt pomiarowy zlokalizowano na wylocie z kotła, przed urządzeniami odpylającymi. Pomiaru stężenia pyłu dokonano referencyjną metodą grawimetryczną, poddając później wyłapany pył analizie ziarnowej. Pomiaru stężenia substancji gazowych dokonano za pomocą analizatora przenośnego, wzorcowanego gazami wzorcowymi przed pomiarem. Zawartości części palnych w żużlu dokonało laboratorium własne PEC Gliwice. Pozostałe parametry pracy kotła, takie jak na przykład temperatury, przepływy czy prędkości rusztów rejestrowane były przez centralny system zbierania i archiwizacji pomiarów. Każdy z pomiarów trwał około dwóch godzin, a pomiędzy nimi robiono przerwy konieczne do ustabilizowania parametrów pracy kotła. Wyniki pomiarów poddano procedurze uzgadniania, [3], która pozwala na poprawienie wyników pomiarów do najbardziej wiarygodnych wartości. Uzgodnione wyniki pomiarów przedstawione są w tablicy 1.