365605358

ma związku z wyświetlaniem treści. Serwisy przykładowo mogą odpowiadać za odtwarzanie muzyki, pobieranie treści z Internetu czy przetwarzanie tekstu do postaci mowy (za pomocą syntezatora mowy) [8]. Serwisy mogą być sterowane za pomocą mechanizmów, które podobne są do mechanizmów sterowania aktywnościami, jednak są od nich niezależne i nie działają w wątku głównym aplikacji. Serwisy mogą działać niezależnie od aktywności, jednak mogą zostać do niej przypinane (tzn. łączyć się z nią i świadczyć dla niej usługi). Taka niezależność oznacza również możliwość utrzymania w działaniu wielu elementów logiki aplikacji bez uzależniania się od cyklu życia i priorytetu aktywności. Jest to podyktowane tym, że system Android utrzymuje w działaniu każdy serwis, który jest w jakikolwiek sposób wykorzystywany lub podpięty do dowolnej aktywności.

Oprócz wyżej wymienionych elementów systemu istnieje wiele standardowych mechanizmów, takich jak wątki czy zadania (ang. tasks). Główna część aplikacji, która sterowana jest za pomocą aktywności, nazywana jest wątkiem głównym. Możliwie jest tworzenie logiki poza nim poprzez tworzenie osobnych wątków i zadań[3]. Mogą być one tworzone standardowo za pomocą interfejsów dostępnych w języku Java, jak i z wykorzystaniem narzędzi udostępnionych ze środowiskiem programistycznym dla systemu Android. Bez względu jednak na technikę implementacji elementy te nie są w żaden sposób specyficzne dla systemu i działają w sposób znany z innych platform.

Mechanizmy przedstawione powyżej są jedynie poglądowe, ponieważ złożoność problemu zarządzania procesami w systemie Android jest większa. Powyższy opis pozwala jednak na zrozumienie tego, w jaki sposób działa sam system i jakie mechanizmy decydują o wydajności i efektywności działania aplikacji. Istnieje wiele innych podziałów dotyczących procesów działających w systemie Android o różnym stopniu skomplikowania i złożoności. Podziały w tym aktywności, serwisy, wątki i zadania) ze względu na ich

2.1.3. Zarządzenie uprawnieniami

Oprócz zarządzania procesami system Android zawiera także mechanizmy służące do ustalania uprawnień aplikacji dotyczących dostępu do zasobów i urządzeń wbudowanych w urządzenie mobilne. Mechanizm uprawnień został wprowadzony do systemu przede wszystkim w celu usprawnienia kontroli nad zakresem działania aplikacji[6]. Za pomocą uprawnień programista ustala, z jakich zasobów może korzystać program. Dzięki temu użytkownik korzystający z aplikacji dokładnie wie, z jakich zasobów urządzenia mobilnego korzysta dana aplikacja, a programista ją tworzący ma większą kontrolę nad zakresem jej działania. Dostęp do zasobów urządzenia rozumiany jest w tym przypadku dwojako[8]:

• Jako dostęp do danych zawartych w pamięci urządzenia, tj. listy kontaktów, listy wiadomości tekstowych, historii połączeń itp.

12