3574671666

Nr 23

PRZEGLĄD ELEKTROTECHNICZNY

809

Na podstawie zebranych referencyj o rusztach typu Babcocka & Wilcoxa uznano, że dzięki zastosowaniu całego szeregu zmian konstrukcyjnych ruszta te zapewniają obecnie dostateczną pewność ruchu nawet przy zastosowaniu powietrza podgrzanego do temperatury 100° C.

W komorze ogniowe; zastosowano po raz pierwszy w Polsce ściany boczne systemu Bailey'a. System ten polega na użyciu bloków żeliwnych pokrytych materiałem ognioodpornym przymocowanych przy pomocy uchwytów do rur stanowiących system chłodzący komory ogniowej.

Na rys. 26 pokazany jest szczegół ściany.

Kalibrowane rury o średnicy zewnętrznej 81.5 mm rozmieszczone są w odstępach około 150 mm mierzonych pomiędzy osiami rur. Bloki o wymiarach 150 X 230 mm mają obrobioną powierzchnię styku z rurami i umocowane są przy pomocy silnych klamer, tak że przylegają zupełnie dokładnie do rur. Aby uzyskać idealną przewodność cieplną, zastosowany jest specjalny kit nałożony na bloki przed umocowaniem ich. Kit ten przy kilkakrotnym dociąganiu zapełnia dokładnie przestrzeń między rurami a blokami. Między poszczególnymi blokami pozostawione są szczeliny umożliwiające swobodną dylatację cieplną. Szpary te uszczelnione są sznurem asbestowym. Ściany zewnątrz izolowane są materacami z masy izolacyjnej zawierającej w 85% tlenek magnezu. Całkowita grubość ściany wynosi około 220 mm. Przy tej konstrukcji, pomimo wysokiej temperatury wewnętrznej ściany wynoszącej do 1050" C, zewnętrzna temperatura ściany jest wyższa tylko

0    15° od temperatury otaczającego powietrza. Rury u dołu

1    u góry zawalcowane są w komory wodne i parowe połączone rurami zewnętrznymi z kotłem. Dolna komora [Umocowana jest sztyrwno, górna komora podparta jest sprę-żynowo, przy czym konstrukcja ściany szamotowej umożliwia swobodną dylatację ściany Bailey‘a. Szczeliny oczywiście są uszczelnione.

Na zagięciach rur użyte są bloki dostosowane do zagięć rur. Pod nakrętkami umieszczono podkładki sprężynujące. Zewnętrzną izolację ścian można łatwo usunąć na przestrzeni kilku płytek dzięki stosownemu podziałowi. Umożliwia to bardzo łatwy dostęp do uchwytów i wymianę poszczególnych bloków w razie ich przepalenia. Według zebranych informacyj potrzeba wymiany bloków zachodzi bardzo rzadko; znane są wypadki przy pracy komory przez okres kilku lat bez naprawy. Zaznaczyć wypada, że w komorze ogniowej zastosowane są bloki różniące się grubością materiału ognioodpornego, a częściowo nawet nie pokryte tym materiałem. Rozmieszczenie poszczególnych partji bloków jest takie, aby uzyskać możliwie najlepszy przebieg procesu spalania. Bezpośrednio nad rusztami np. zastosowane są bloki żeliwne> bez materiału ognioodpornego.

Konstrukcja taka umożliwia uzyskanie wysokiej temperatury w komorze paleniskowej, a co za tym idzie wyższej sprawności bez powodowania zbytnich kosztów konserwacji ścian komory ogniowej. Utrzymanie tak wysokiej temperatury przy ścianach komory wykonanej z szamoty powodowałoby oczywiście znacznie wyższe koszta utrzymania, gdyż następowałoby odpryskiwanie ścian spowodowane dylatacjami następującymi zarówno przy uruchamianiu, jak i zatrzymywaniu kotłów, oraz przy zmianach obciążenia. Zwrócić należy dalej uwagę na reakcje, jakie mogą zachodzić między popiołem a szamotą. O ile temperatura w komorze jest wyższa od temperatury topliwości popiołu, wówczas popiół łączy się z szamotą powodując stopniowe niszczenie ściany.

Przy zastosowaniu ścian całkowicie chłodzonych wodą zachodzi niebezpieczeństwo zbytniego ochłodzenia komory ogniowej, co powodować może niespalenie węglowodorów i tlenku węgla. Można temu zapobiec przez nadanie komorze odpowiednich wymiarów, ale doświadczenie wykazało, że kotły takie mają dobrą sprawność tylko w stosunkowo małym zakresie obciążeń, podczas gdy kotły ze ścianami typu Bailey mają bardzo płaską krzywą sprawności. Przy przeciążeniu w komorach ogniowych wyłożonych szamotą trzeba pracować z dużym nadmiarem powietrza, aby uniknąć zbyt wysokiej temperatury szkodliwej dla szamoty; nie zachodzi to oczywiście przy ścianach Bailey‘a.

Przy kotłach dostarczonych dla Gdyni firma Bab-cock — Zieleniewski wypowiedziała się przeciw zastosowaniu również przedniej i tylnej ściany systemu Bailey'a, gdyż uważała, że mogłoby nastąpić zbytnie ochłodzenie komory ogniowej; ściany te wykonane są z szamoty.

Streszczając wyżej powiedziane można wyliczyć następujące dodatnie strony zastosowania ścian systemu Bailey’a:

a)    poprawienie śprawności przy wszystkich obciążeniach, a co za tym idzie — oszczędność na paliwie;

b)    możność stosowania gorszych gatunków węgla, a zwłaszcza o niższym punkcie topliwości popiołu;

cl zmniejszenie kosztów utrzymania paleniska;

d)    skrócenie czasu napraw i przedłużenie okresów pracy;

e)    utrzymanie normalnych warunków pracy przez dłuższe okresy wskutek wolniejszego niszczenie ścian;

f)    możność szybszego rozpalania, zatrzymywania i zmiany obciążenia bez ryzyka uszkodzenia ścian;

g)    podniesienie wydajności kotła;

h)    zmniejszenie strat wskutek niekompletnego spalania;

i)    znaczne zmniejszenie kosztu utrzymania rusztu.

Rys. 28. Kocioł w czasie montażu.

Zalety te przemawiały zdecydowanie za za stosowaniem kotłów oferowanych przez firmę Babcock — Zieleniewski, zwłaszcza że koszt ścian Bailey’a nie był znaczny. Obecnie kotły ze ścianami systemu Bailey'a zamówiła elektrownia Warszawska, elektrownia Pruszkowska, fabryka Sztucznego Jedwabiu w Tomaszowie.

Omawiając pokrótce inne ważniejsze części kotła wspomnieć trzeba, iż zastosowano zbiornik pary i walczak spawane na gazie wodnym. Walczak z blachy o gru-