technicznego maszyn,
* diagnozowanie - zespół działań związanych z określaniem obecnego i przyszłego stanu maszyny,
a) diagnozowanie użytkowe- określające przydatność maszyny do użytkowania,
b) diagnozowanie obsługowe- określające niezbędne działania obsługowe dla przy
wrócenia stanu zdatności,
c) diagnozowanie projektowe- służące decyzjom projektowym,
d) diagnozowanie produkcyjne- generujące decyzje o jakości produkcji,
e) diagnozowanie likwidacyjne- związane z decyzjami dotyczącymi likwidacji maszyny,
* diagnoza - decyzja o stanie maszyny, (wynik procesu diagnozowania).
Stan techniczny obiektu jest definiowany w kategoriach jakości i bezpieczeństwa jego działania, poprzez wektor miar bezpośrednich lub pośrednich. Aktualny stan maszyny można określać obserwując funkcjonowanie obiektu, tzn. jego wyjście główne przekształconej energii (lub produktu), oraz wyjście dyssypacyjne gdzie obserwuje się procesy resztkowe np. termiczne, wibracyjne, akustyczne, elektromagnetyczne. Obserwacja tych wyjść daje całą gamę możliwości diagnozowania stanu (rys.2.14) poprzez :
* obserwacje procesów roboczych, monitorując ich parametry w sposób ciągły, czy też prowadząc badania sprawnościowe maszyn na specjalnych stanowiskach (moc, prędkość, ciśnienie itp.),
* badania jakości wytworów, zgodności pomiarów, pasowań, połączeń itp., gdyż ogólnie tym lepszy stan techniczny maszyny im lepsza jakość produkcji,
* obserwacje procesów resztkowych, stanowiących bazę wielu atrakcyjnych metod diagnostycznych, opartych głównie na modelach symptomowych.
Rys.2.14 Możliwe trzy sposoby obserwacji stanu maszyny.