Każda niezdatność powoduje przejście maszyny do podsystemu obsługiwań technicznych. W tym podsystemie wyróżnia się podsystemy:
• zabiegów profilaktycznych; obsługiwanie w dniu użytkowania (OU), obsługiwanie po określonym przebiegu pracy (OT), obsługiwanie sezonowe (OS), obsługiwanie powypadkowe (OA), obsługiwanie uprzedzające (OP), okresu docierania (OD) itd.,
• rozpoznania stanu i pomocy technicznej; diagnostyka techniczna (DT), rozpoznanie i pomoc techniczna (PT).
• napraw; naprawa bieżąca (NB), naprawa średnia (NS), naprawa główna (NG), naprawa poawaryjna (NA) itd.,
• konserwacji; konserwacja krótkoterminowa (KK), średnioterminowa (KS), długoterminowa (KD),
Zadaniem podsystemu obsługiwań technicznych jest usunięcie niezdatności maszyny lub wykonanie niezbędnie koniecznych czynności obsługowych(zalecanych przez wytwórcę).
Eksploatowanie rozlicznych urządzeń warunkuje rozwój produkcji wytworów nie będących urządzeniami, rozwój realizacji usług oraz rozwój produkcji urządzeń. Tak rozumiana działalność eksploatacyjna powinna charakteryzować się :
• techniką eksploatacyjną eliminującą ciężką pracę ludzi,
• środkami eksploatacji umożliwiającymi minimalizację kosztów,
• warunkami eksploatacji umożliwiającymi maksymalizację trwałości urządzeń. Znajomość stanu maszyny jak i możliwości prognozowania tego stanu na określony
horyzont czasowy to główne nowości wykorzystywane coraz częściej w stosowanych współcześnie strategiach eksploatacji maszyn.
Ze względu na losowy charakter przebiegu procesu eksploatacji maszyn (np. zmienne warunki pracy, obciążenia), uzyskanie dostatecznie wiarygodnych prognoz wymaga wykorzystania metod statystycznych. Uzyskanie niezbędnych do tego danych jest możliwe poprzez dozorowanie stanu obiektu. Analiza tych danych może być następnie wykorzystana do genezowania stanu obiektu w wybranych przedziałach czasu, a także do celów sprawozdawczych i wielu innych.
Zmiany wywołane stanem niezawodnościowym eksploatowanych maszyn (uszkodzenia, przestoje) mają charakter losowy i ich wpływ na zmianę intensywności użytkowania usiłuje się zminimalizować za pomocą różnych form rezerwowania.
Kierownictwo zakładu, prowadzi politykę eksploatacyjną polegającą na sterowaniu stanem zdatności maszyn w taki sposób, by uzyskiwać optymalne efekty. Najczęściej stosowanym kryterium optymalizacyjnym jest tu koszt eksploatacyjny, rozumiany jako suma uogólnionych nakładów na użytkowanie i obsługiwanie maszyn.
Ustalenie miejsca i funkcji diagnostyki technicznej w systemie eksploatacji maszyn warunkuje potrzebę omówienia istniejących strategii eksploatacji, w oparciu o które realizowane są procesy użytkowania i obsługiwań technicznych maszyn w przedsiębiorstwach.