i
i
794
I
Rys. 8. Studnia artezyjska.
Rys. 10. Budowa kanału wody morskiej; z przodu studnia rozgałęźna wody zimnej i ciepłej.
Rys. 9. Przekrój kanału wody morskiej.
Rys. 11. Układanie kanału wody ciepłej.
dzie 2,5°/oo i doprowadzone do dołu gnilnego typu Chambeau. Stąd rurociągiem kamionkowym o średnicy 300 mm przechodzą do studzienki, w której ścieki kanalizacyjne łączą się z wodami drenowymi i razem są odprowadzone za pomocą rur betonowych o 400 mm średnicy do morza, na pozio- “—■■■ —■ ..........
mie + 0,40 m.
Do tego samego punktu jest doprowadzony wylot wód cieplnych pochodzących z kondensacji*
Kanał wód drenowych i ścieków był budowany w wykopie dla kanałów wód kondensacyjnych, obok tych ostatnich kanałów, i oczywiście w wyższym od nich poziomie.
Na terenie elektrowni leży warstwa żwirów i piasków dyluwialnych na poziomie od — 27,0 m do — 42.0 m. Warstwa ta jest przykryta aluwial-nymi drobnoziarnistymi piaskami oraz wkładkami iłów i glin piaszczystych, aż do poziomu około 4- 3,0 m. Wyżej leżał torf. Warstwa żwirów jest
wodonośna i stoi pod ciśnieniem artezyjskim na Rys, 12. Odpływ wody ciepłej kanałem obejściowym przy bud. elektr*